گفتاری از حجت الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان :
تنها باری که حضرت امام خمینی (ره) فرمود که اگر صحبت های منو سانسور کنید یه جور دیگه رفتار خواهم کرد در مورد صحبتهاشون برای روضه ها بود این خیلی فضا را به شما نشان میدهد به شما، هیچ کسی هم در این باره مستندی نساخته.
آخه چرا روضه خوان ها رو می کشتند؟ کیا می کشتند؟ کیا مخالف بودند؟ کیا مهدیه تهران رو انباری کردند؟ چرا با روضه مخالفت بکنند؟ این نکته بسیار کلیدی است، اینقدر به هیجان آماده بودیم اولین بار روضه نشستن امام و گریه کردن امام را تلویزیون پخش کرد، گفتیم دیگه تمام شد، پیروز شدیم مسائل عالم حل شد، و سینه زنی جلوی امام را تلویزیون را پخش کرد،
یعنی ما دنبال یه همچین حدی از تایید می گشتیم ببینید فضا چگونه بود؟ این خیلی برای ما احساس میکردیم فرج حاصل شده یک مرحله ای از گشایش ایجاد شده، خب اینم یه مقوله هست، اونوقت جالبه من به شما بگم آنها همین الانم هم هستند خط شان و خط فکریشون و آدماشون هستند منتها ساکتند دیگه مثل اتفاقی که زمان حضرت ولیعصر ارواحنافداه خواهد افتاد کفر و نفاق هست «تذل به النفاق و أهله»
اگر دفاع مقدس نبود من به شما میگم امام هم به تنهایی نموتونست از روضه دفاع کنه. حتی من سراغ دارم کسانی را که روز عاشورا را چلسه روضه را تو حسینیه دوکوه به هم زدند که آقا شلوغش نکنید، الان کجا هستند؟ سرنوشت های چه جوری پیدا کردند؟ ببینید، بعد جبهه نشون داد که هر کس أهل روضه هست بهتر میجنگه