بررسی احترام به همسر در زندگی امام علی علیه السلام
زندگی ها مرفه شده‌اند اما آرامش بخش نیستند. زن و شوهر‌ها بهترین لباس ها را می‌پوشند اما بهترین رفتار را نشان نمی‌دهند. در واقع باید بگوییم که زندگی مشترک مثل گذشته باعث آرامش نیست. اگر آرامش در زندگی نباشد، بهترین امکانات هم نمی‌تواند شما را راضی نگه داشته باشد. نگاه ها به زندگی مشترک عوض شده است و برای این مرکز و کانون آرامش یک وظایفی تعین شده بود که الان نادیده گرفته می‌شود. همین نگاه های غلط باعث شده تا زندگی ها لذت‌بخش نباشند.
اگر دوست دارید که سبک زندگی شما تغییر کند و آرامش در زندگی شما حاکم باشد باید دنبال یک الگوی کاملی باشید. چون پیروی کردن از الگو باعث خواهد شد تا زندگی شما شبیه آنها شود. بهترین الگویی که می‌توانیم از آنها بهره مند شویم، اهل بیت علیهم السلام هستند. در این نوشتار می‌خواهیم به نحوه همسرداری امیرالمومنین علی علیه السلام بپردازیم که چطور میتوان از احترام به همسر در زندگانی امام علی علیه السلام الگوبرداری کنیم.
توجه؛ آقایان بدانند که احترام کردن به همسر مساوی با یک زندگی شیرین است. اگر همسر شما مورد احترام واقع شود، این احترام را به فرزندان و خود شما نیز انتقال می‌دهد. اما اگر بی توجهی شود و شخصیت او مورد احترام قرار نگیرد، زندگی را برای شما سخت و سخت تر خواهد کرد. پس برای آرامش خودتان و فرزندان خود سعی کنید فضای احترام را در زندگی خود حاکم سازید.
همسرداری به سبک امام علی علیه السلام
1. کمک و احترام به همسر همسر در کارهای خانه
برخی از کارهای ساده هستند که می‌توانند تاثیر فوق‌العاده‌ای در زندگی مشترک داشته باشند. یکی از آن کارهای ساده، کمک کردن به همسر در کارهای خانه است. کمک کردن به این معنا نیست که شما تمام کارهای خانه را انجام دهید، چون این کار ها هنر زنان است، شما در کنار آنها باشید. همین بودن در کنار آنها باعث آرامش آنها می‌شود. از حرف های مردم نترسید و سعی کنید تا رفتار مهربانانه خود را تقدیم همسرتان کنید.
روزی رسول اکرم صلوات الله علیه وارد خانه فاطمه سلام الله علیها شد و دید که علی علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها با هم عدس پاک می‌کنند. پیامبر فرمود: هیچ مردی زنش را در کارخانه کمک نمی‌کند مگر آنکه خداوند به تعداد موهای بدن او عبادت یک سال، که روزها روزه گرفته و شب‌ها، شب‌زنده‌داری کرده باشد ثواب به شوهر می‌دهد.» [1]
2. تقسیم کردن کارهای زندگی
سعی کنید تا زندگی خودتان را مدیریت کنید، وقتی زندگی مدیریت شده باشد و کارها تقسیم شده باشد، هر کسی به وظایف خودش می‌رسد و سعی می‌کند تا بهترین ها را تقدیم همسرش کند. مرد وظیفه دارد تا کارهای بیرون را انجام دهد و معاش زندگی را تامین کند و زن هم باید کانون زندگی را گرم نگه داشته باشد. «حضرت علی علیه السلام با حضرت زهرا سلام الله علیها در فکر تقسیم کار بود که رسول خدا صلوات الله علیه چنین رهنمود داد: «کارهای داخل منزل با فاطمه سلام الله علیها و کارهای بیرون منزل بر عهده ی علی باشد.»[2]
3. مدارا کردن با همسر
مرد باید صبر داشته باشد تا نتیجه آن را در آرامش خانه پیدا کند. اگر شما مدارا نکنید و در برابر ناملایمتی‌های همسرتان صبر نکنید باید روزهای سختی را پشت سر بگذارید اما اگر صبر کنید شاید ساعت های سختی را پشت سر بگذارید. صبر کردن و مدارا کردن عاملی است تا قوی‌تر شوید و به مرور زمان، رفتارهای که باعث ناراحتی شما می‌شد، هیچ تاثیری در شما نخواهد گذاشت. زندگی بدون مدارا مانند میدان جنگ خواهد بود. «علی علیه السلام فرمودند: «در هر حال با همسرت مدارا کن و با او به شیوهای نیکو رفتار نما تا زندگی باصفا و آرامی داشته باشی!»[3]
توجه؛ مدارا، بیشترین تأثیر را در اصلاح یا کاستن ناسازگاری همسران دارد. اساساً بدون رفق و مدارا نمی‌توان از زندگی بهره برد و زندگی بدون مدارا کردن، یک زندگی بدون روح و معنا ست. هر کسی که به دنبال آرامش و لذت بردن از زندگی است باید مدارا را حاکم زندگی خود کند.
4. باعث خشم همسر نشوید
رفتارهای خودتان را کنترل کنید و مدیریت شده رفتار کنید تا به مشکل برخورد نکنید. اگر هر حرفی را بزنید و هیچ کنترلی نداشته باشید، باعث خشم و ناراحتی همسرتان می شوید. اما اگر زبان خودتان را کنترل کنید، روزهای خوشی به سراغ شما خواهد آمد. شما ازدواج کردید تا باعث آرامش هم شوید، اگر سختی و مشکلی بوجود آمده، سعی کنید صبر داشته باشید و آبی بر روی آتش باشید نه اینکه نفتی بر روی آتش باشید.
«امام علی علیه السلام درباره چگونگی برخورد با همسرش می فرماید: به خدا سوگند! هرگز کاری نکرده ام که فاطمه، خشمگین شود و او را به هیچ کاری مجبور نکرده ام، او نیز هرگز مرا خشمگین نکرد و برخلاف میل باطنی من، قدمی برنداشت.» [4]
پی نوشت ها :
[1] جامع السعادات، ج ۲، ص ۱۴۰
[2] مستدرک الوسائل، جلد ۱۳، صفحه ۴۸
[3] من لا یحضره الفقیه، شیخ صدوق، مؤسسه الاعلمی، بیروت، بی تا، ج 3، ص 556.
[4] کشف الغمة، علی بن عیسی اربلی، مکتبة بنی هاشم تبریز، 1381 ق، ج 1، ص 362.
منبع : راسخون
