پیامبر عظیم الشأن اسلام صلوات الله علیه در سال ۱۰ هجری قمری عازم حج شدند. این حج که در آخرین سال عمر ایشان انجام شد، بعدها حجةالوداع نام گرفت. به مسلمانان اطلاع دادند پیامبر صلوات الله علیه چنین تصمیمی دارد تا برای حج آن سال آماده شوند. مسلمانان زیادی برای همراهی با پیامبر، در مدینه جمع شدند. ایشان در ۲۵ ذی‌القعده از مدینه خارج و راهی مکه شد. امام علی علیه‌السلام نیز که از رمضان همان سال به جنگ با کفار منطقه مذحج در یمن رهسپار شده بود، پس از پیروزی و گردآوری غنائم، به دستور پیامبر برای انجام اعمال حج به مکه آمد. پس از اتمام حج، مسلمانان از مکه خارج شدند و در ۱۸ ذی‌الحجه به منطقه خمّ رسیدند. غدیر خم مکانی میان مکه و مدینه و در فاصله دو میلی (۵ کیلومتر) جُحفه بود و راه‌هایی از آن جدا می‌شد. زمانی که کاروان حج پیامبر به این منطقه رسید، جبرئیل فرشته وحی، آیه تبلیغ [یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیک مِنْ رَبِّک وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یعْصِمُک مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لایهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرینَ] و آیۀ ۳ همین سوره [الْیوْمَ یئِسَ الَّذینَ کفَرُوا مِنْ دینِکمْ فَلاتَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیکمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکمُ الْإِسْلامَ دیناً] را بر حضرت نازل و ایشان را مأمور به ابلاغ ولایت علی بن ابی طالب علیه‌السلام کرد. کاروانیان به دستور حضرت توقف کردند. دیگران نیز به آنان پیوستند. پس از نماز ظهر، منبری آماده کردند و حضرت خطبه‌ای خواند و در آن به مردم گفت که خیلی زود از میان آنان خواهد رفت. ایشان همچنین درباره دو چیز گرانبهایی که در میان آنان به امانت نهاده است (ثقلین) و نیز درباره ولایت و اولویت خویش بر مؤمنان سخن گفت. آنگاه دست علی علیه‌السلام را بالا برد و فرمود: «هر کس من مولای (سرپرست) اویم، علی مولای (سرپرست) اوست». سپس در حق دوستان علی علیه‌السلام دعا و در حق دشمنانش نفرین کرد. در این هنگام، حسان بن ثابت از حضرت اجازه گرفت و شعری در وصف این واقعه سرود و بعد از آن خلیفه دوم این مسئله را به امام علی علیه‌السلام تبریک گفت.
يُناديهِمُ يَومَ الغَديرِ نَبِيُّهُم * بِخُمٍّ فَأَسمِع بِالرَّسولِ مُنادِيا
وقالَ فَمَن مَولاكُم ووَلِيُّكُم * فَقالوا ولَم يُبدوا هُناكَ التَّعامِيا
إلهُكَ مَولانا و أنتَ وَلِيُّنا * وما لَكَ مِنّا فِي الوِلايَةِ عاصِيا
فقال له قم یا علی فإننی * رضیتک من بعدی إماما و هادیا
فمن کنت مولاه فهذا ولیه * فکونوا له انصار صدق موالیا
هناک دعا اللهم وال ولیه * و کن للذی عادی علیا معادیا
مَعاشِرَ النّاسِ، ما قَصَّرْتُ فی تَبْلیغِ ما أَنْزَلَ اللهُ تَعالی إلَی، وَ أَنَا أُبَینُ لَکُمْ سَبَبَ هذِهِ الاْآیةِ: إنَّ جَبْرَئیلَ هَبَطَ إلَی مِرارا ثَلاثا یأْمُرُنی عَنِ السَّلامِ رَبّی ـ وَهُوَ السَّلامُ ـ أَنْ أَقُومَ فی هذَا الْمَشْهَدِ فَأُعْلِمَ کُلَّ أَبْیضَ وَ أَسْوَدَ: أَنَّ عَلِی بْنَ أَبیطالِبٍ أَخی وَ وَصِیی وَ خَلیفَتی عَلی أُمَّتی وَالإمامُ مِنْ بَعْدی، الَّذی مَحَلُّهُ مِنّی مَحَلُّ هارُونَ مِنْ مُوسی إلّا أَنَّهُ لا نَبِی بَعْدی، وَ هُوَ وَلِیکُمْ بَعْدَ اللهِ وَ رَسُولِهِ.
ای مردم، من در رساندن آنچه خداوند بر من نازل کرده کوتاهی نکردهام، و من سبب نزول این آیه را برای شما بیان میکنم: جبرئیل سه مرتبه بر من نازل شد و از طرف خداوندِ سلام پروردگارم ـ که او سلام است ـ مرا مأمور کرد که در این اجتماع بپاخیزم و بر هر سفید و سیاهی اعلام کنم که «علی بن ابیطالب برادرِ من و وصی من و جانشین من بر امتم و امام بعد از من است. نسبت او به من همانند هارون به موسی است جز اینکه پیامبری بعد از من نیست. و او صاحب‌اختیار شما بعد از خدا و رسولش است».
همزمان با أیام شادی أهلبیت علیهم‌السلام
برای برگزاری مجالس جشن خانگی ۱۵ روز شاد غدیری، از دهم تا بیست و پنجم ذی‌الحجه ( از پنجشنبه ۸ تیرماه لغایت ۲۳ تیرماه ۱۴۰۲) و در سراسر کشور سخنران دعوت کنید
اگر عضو ثاقب هستید برای دعوت از سخنران کلیک کنید
اگر عضو ثاقب نیستید ابتدا فرم ثبت‌نام را تکمیل کرده و سپس از منوی «درخواست مبلّغ» اطلاعات جلسه را ثبت کنید
خیلی عالی
مأجور باشید انشاالله