گرفتن حاجات و بخشش گناهان
ما بارها به قصد برآورده شدن حاجات یا به امید بخشش گناهان راهی مشهد و زیارت امام رضا (ع) شده‌ایم. زیارتی که نه تنها گره‌های دنیوی ما را رفع می‌کند، بلکه تیرگی و سنگینی گناه را از دوش ما بر می‌دارد. ضمن اینکه آخرت ما را نیز آباد می‌سازد. این راهکار برگرفته از سفارش پیامبر اکرم(ص) است که در حدیثی فرمودند: «سَتُدْفَنُ بَضْعَةٌ مِنِّی بِخُرَاسَانَ مَا زَارَهَا مَكْرُوبٌ إِلَّا نَفَّسَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ كَرْبَهُ وَ لَا مُذْنِبٌ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَه. پاره‌ای از تن من در خراسان دفن خواهد شد که هیچ گرفتاری نیست مگر آنکه با زیارت او خداوند مشکلش را حل کرده و هیچ گناهکاری نیست مگر آنکه خدا گناهش را می‌بخشد.» (من لا یحضره الفقیه، ج2، ص583) پس گرفتن حاجات پشت پنجره فولاد و احساس پاکی در صحن و سرای رضوی نباید عجیب باشد. این همان وعده رسول خداست که ما به آن رسیدیم.
نشاط و شادابی زیارت امام رضا (ع)
زیارت امام رضا (ع) برای زائرانی که از سر شوق و عشق به بارگاه ملکوتی و قدسی آن حضرت مشرف شده اند، فواید گوناگونی دارد. آن حرم پاکیزه و دل انگیز سرشار از معنویت است. جذبه هایش آن چنان تاثیری بر جان زائر می گذارد که به مقدار ظرفیتش می تواند از آن چشمه جوشان معنویت بنوشد. در نتیجه اندوه نشسته بر جان او زدوده شده و غمها از جانش رخت بر می بندد.
زیارتی که پاداش آن بهشت است
از حضرت جواد (ع) نيز روايت شده كه فرمود: «من از جانب خداوند متعال ضمانت بهشت مى كنم براى كسى كه قبر پدرم را در طوس زيارت كند در حالى كه به حق آن حضرت معرفت داشته باشد».(كليات مفاتيح نوين، ص466)
کلام نورانی امام جواد علیه السلام نشان می دهد اين همه ثواب كه در روايات براى زیارت امام رضا علیه السلام آن بيان شده يك زيارت ساده معمولى نيست. بلكه زيارتى است كه «عارفا بحقها» باشد. يعنى وقتى به اينجا براى زيارت مى آيد در افعال خود باز نگرى كرده و با توبه به اصلاح خويشتن بپردازد. اين سبب مى شود، اينجا درى از در هاى بهشت باشد.(مشكات هدايت، ص176)
آیا زیارت امام رضا (ع) از زیارت امام حسین (ع) بالاتر است؟
رواياتى در فضيلت زيارت امام رضا(علیه السلام) وارد شده كه درباره زيارت هيچ يك از معصومين عليهم السلام وارد نشده است. اين به دلايل مختلفى است از جمله آنکه، فقط شيعيان خالص اثنا عشرى به زيارت مرقدش مى شتابند. از بركات تربتش بهره مى گيرند و به پيروى از مكتبش افتخار مى كنند. (كليات مفاتيح نوين، ص466.)
«عَنْ عَلِیِّ بْنِ مَهْزِیَارَ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ ع جُعِلْتُ فِدَاکَ زِیَارَةُ الرِّضَا ع أَفْضَلُ أَمْ زِیَارَةُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ ع فَقَالَ زِیَارَةُ أَبِی أَفْضَلُ وَ ذَلِکَ أَنَّ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَزُورُهُ کُلُّ النَّاسِ وَ أَبِی لَا یَزُورُهُ إِلَّا الْخَوَاصُّ مِنَ الشِّیعَةِ؛ علی بن مهزیار گوید به امام جواد علیه السلام عرض کردم فدایت شوم زیارت حضرت رضا علیه السلام افضل است یا زیارت مام حسین علیه السلام حضرت فرمودند :زیارت پدرم امام رضا علیه السلام افضل است چون امام حسین علیه السلام را تمامی مردم زیارت می کنند و پدرم را تنها شیعیان خاص زیارت می کنند» (کافی، ج ۴، ص۵۸۴.)
خلاصه هر قدر در فضيلت اين زيارت گفته شود كم است، ولى نبايد فراموش كرد كه شرط گرفتن نتيجه آن است كه زیارت با معرفت باشد و زاير محتواى زيارت آن حضرت را درك كند و در مسير آن حركت نمايد. (همراه زائران قم و جمكران، ص134.)
