1- حدیث اول
از امام صادق (علیه‌السلام) روایت شده که فرمود:
«بادیه نشینی نزد پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آمد و گفت: ای پیامبر خدا! خانه‌ام از خانه تو دور است و من مشتاق تو و زیارت توام؛ می‌آیم و تو را نمی‌یابم و علی بن ابی‌طالب را دیدار می‌کنم و او با سخن و پندهایش با من همدمی می‌کند و من برمی‌گردم، در حالی که از ندیدن تو متاسّفم. فرمود: «هرکس علی (علیه‌السلام) را زیارت کند، مرا دیدار کرده است، هرکس او را دوست بدارد، دوستدار من است و هرکه او را دشمن دارد، با من دشمنی کرده است. از قول من به قبیله‌ات این را برسان و هرکس به زیارت او آید، به زیارت من آمده است و من و جبرئیل و مؤمنان صالح در قیامت، او را پاداش می‌دهیم».
( حلی، حسن بن سلیمان، المزار الکبیر، ص۳۸، ح۱۳. | مجلسی، محمد‌باقر، بحار الانوار، ج۱۰۰، ص۲۶۲، ح۱۷. )
2- حدیث دوم
از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل شده:
«روزی حسین (علیه‌السلام) در دامن پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نشسته بود. سرش را به سوی ایشان کرد و گفت: «ای پدر!». پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «بله، پسرکم!». گفت: «برای کسی که پس از وفات شما به زیارتتان بیاید، بی آن که قصد چیز دیگری داشته باشد، چه چیزی (پاداشی) هست؟». پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «پسرکم! هر کس پس از وفاتم به زیارت من بیاید بدون آن که قصد دیگری داشته باشد، بهشت برای اوست، و هر کس پس از وفات پدرت، به قصد زیارتش، نه چیز دیگری، نزد او بیاید، بهشت برای اوست و هر کس پس از وفات برادرت، به قصد زیارتش، نه چیز دیگری، نزد او بیاید، بهشت برای اوست، و هر کس پس از وفات تو، به قصد زیارتت، نه چیز دیگری، نزد تو بیاید، بهشت برای اوست».
(طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۶، ص۲۱، ح۴۸. | مجلسی، محمد‌باقر، بحار الانوار، ج۴۴، ص۱۶۱، ح۳۰. )
3- حدیث سوم
شیخ طوسی از شخصی به نام ابن‌مارد نقل کرده که او به امام صادق (علیه‌السّلام) گفت:
«فقال ابن ما رد لأبي‌عبد الله (علیه‌السلام): ما لمن زار جدك أمير المؤمنين عليه‌السلام؟ فقال : يا بن ما رد من زار جدي عارفا بحقه كتب الله له بكل خطوة حجة مقبولة وعمرة مبرورة ، والله يابن ما رد ما يطعم الله النار قدما اغبرت في زيارة أمير المؤمنين عليه‌السلام ماشيا كان أو راكبا ، يا بن مارد اكتب هذا الحديث بماء الذهب؛
( طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۶، ص۲۱، ح۴۹. | مجلسی، محمد‌باقر، بحار الانوار، ج۱۰۰، ص۲۶۰، ح۱۰. )
برای کسی که جدّت امیر مؤمنان (علیه‌السلام) را زیارت کند، چه پاداشی است؟ امام فرمود: «ای پسر مارد! هرکس جدّم را با معرفت به حقّ او زیارت کند، خداوند برای هر گام او پاداش یک حجّ مقبول و عمره پذیرفته می‌دهد. به خدا سوگند، ای پسر مارد! آتش دوزخ، هرگز قدمی را که در راه زیارت امیر مؤمنان غبارآلود شده باشد، نمی‌سوزاند، چه پیاده رفته باشد، چه سواره. ای پسر مارد! این حدیث را با آب طلا بنویس».
4- حدیث چهارم
در حدیثی از امام صادق (علیه‌السلام) آمده که فرمود:
«إن أبواب السماء لتفتح عند دعاء الزائر لأمير المؤمنين؛
درهای آسمان در هنگام دعای زائر امیر مؤمنان (علیه‌السلام) گشوده می‌شود.»
(مفید، محمد بن محمد، المقنعة، ص۴۶۲. )
5- حدیث پنجم
در حدیثی دیگر از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده که فرمود:
«نحن نقول بظهر الكوفة قبر لا يلوذ به ذو عاهة إلا شفاه الله؛
ما اهل‌بیت می‌گوییم که در پشت کوفه، قبری هست که هر صاحب بیماری و دردی به آن قبر پناه برد، البته خداوند عالمیان، او را شفا کرامت می‌فرماید.»
(حلی، عبدالکریم بن احمد، فرحة الغری، ص۱۱۷. )
6- حدیث ششم
شیخ طوسی از امام صادق (علیه‌السلام) نقل کرده که فرمود:
«قال ان الى جانب كوفان قبرا ما اتاه مكروب قط فصلى عنده ركعتين أو اربع ركعات الا نفس الله عنه كربته وقضى حاجته، قال : قلت قبر الحسين بن علي عليهما‌السلام؟ فقال لي برأسه : لا فقلت : فقبر أمير المؤمنين عليه‌السلام؟ فقال برأسه : نعم؛
در گوشه‌ای از کوفه، قبری است که هرگز رنجدیده‌ای به سراغش نیامد که در آن، دو یا چهار رکعت نماز بگزارد مگر آن که خداوند، غصّه‌اش را بزداید و حاجتش را برآورده سازد. راوی می‌گوید: گفتم: قبر حسین بن علی (علیه‌السلام)؟ امام با حرکت سر خود فرمود: «خیر». گفتم: قبر امیر مؤمنان (علیه‌السلام)؟ امام با حرکت سر خود اشاره کرد که: «آری».
