اصرار آیت الله کمپانی به برگزاری روضه خانگی

تباکی و گریه کردن برای امام حسین (ع) به معنای ابراز اندوه و حزن به خاطر مصائب وارده بر ایشان و یارانشان در واقعه کربلا است. این عمل در فرهنگ شیعیان جایگاه ویژه‌ای دارد و به عنوان یکی از راه‌های نزدیک شدن به خدا و اهل بیت (ع) شناخته می‌شود.

اهمیت تباکی و گریه:

1. تقویت ایمان: این اعمال موجب تقویت ایمان و احساس نزدیکی بیشتر به امام حسین (ع) و آموزه‌های او می‌شود.
2. تطهیر روح: گریه و تباکی به پاک‌سازی روح از گناهان و ناپاکی‌ها کمک می‌کند.
3. زنده نگه‌داشتن فرهنگ عاشورایی: این اعمال یاد و خاطره کربلا و ارزش‌های آن را زنده نگه می‌دارد.
4. همدلی و وحدت: این رفتارها حس همدلی و وحدت میان مؤمنان را تقویت می‌کند.

تباکی و گریه برای امام حسین (ع) به عنوان نمادی از عشق و وفاداری به اهل بیت (ع)، نقش مهمی در تربیت روحی و معنوی افراد دارد.