حضرت اباالفضل العباس (علیه‌السلام)، برادر گرامی امام حسین (علیه‌السلام)، یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های واقعه عاشورا است. ایشان به دلیل شجاعت، ایثار و وفاداری بی‌نظیرشان در این واقعه، به “علمدار کربلا” معروف شدند. این لقب نشان‌دهنده جایگاه والا و نقش اساسی ایشان در سپاه امام حسین (علیه‌السلام) است.
علمدار کربلا؛ نماد وفاداری و رشادت
حضرت عباس (علیه‌السلام) از همان ابتدای قیام عاشورا، مسئولیت پرچمداری سپاه امام حسین (علیه‌السلام) را بر عهده داشتند. در فرهنگ اسلامی، علمدار کسی است که نماد قدرت، استقامت و پیروزی یک لشکر محسوب می‌شود و حضرت عباس (علیه‌السلام) این وظیفه را به بهترین شکل انجام دادند.
۱. پرچمداری سپاه امام حسین (علیه‌السلام)
یکی از مهم‌ترین دلایلی که موجب شد حضرت عباس (علیه‌السلام) به علمدار کربلا معروف شوند، مسئولیت حمل پرچم سپاه حسینی بود. پرچم در میدان نبرد نماد ایستادگی و وحدت سپاه است و مادامی که این پرچم در اهتزاز باشد، نشان از حیات و مقاومت آن لشکر دارد. حضرت عباس (علیه‌السلام) با قدرت و شجاعت بی‌نظیر خود، این پرچم را حتی در سخت‌ترین لحظات نبرد حفظ کردند.
۲. تلاش برای رساندن آب به خیمه‌ها
یکی از معروف‌ترین صحنه‌های عاشورا، تلاش حضرت عباس (علیه‌السلام) برای آوردن آب به کودکان تشنه خیمه‌ها بود. با وجود محاصره شدید دشمن، ایشان توانستند به فرات راه پیدا کنند و مشک آب را پر کنند، اما هنگام بازگشت به سوی خیمه‌ها، دشمن به او حمله‌ور شد. با اینکه هر دو دستشان را در این نبرد از دست دادند، اما تا لحظه آخر پرچم سپاه را رها نکردند
۳. پایداری در برابر دشمن تا لحظه شهادت
حضرت عباس (علیه‌السلام) با وجود تمام سختی‌ها، تا آخرین لحظه نبرد از امام حسین (علیه‌السلام) و یارانش دفاع کردند. پایداری و شجاعت ایشان در برابر سپاه دشمن، نماد ایثار و وفاداری است.
حضرت اباالفضل العباس (علیه‌السلام) نه‌تنها در روز عاشورا، بلکه در تمام زندگی خود نماد وفاداری، شجاعت و ایثار بودند. لقب “علمدار کربلا” شایسته‌ترین عنوان برای ایشان است، زیرا پرچمی که به دست داشتند، تنها یک پرچم جنگی نبود، بلکه نمادی از ایستادگی در برابر ظلم و حمایت از حقیقت بود. امروز نیز نام و یاد حضرت عباس (علیه‌السلام) در دل‌های عاشقان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) جاودانه است و پرچم وفاداری و رشادت او همواره در دل‌های شیعیان برافراشته خواهد ماند.
