شبهه انکار وجود حضرت رقیه (س)

انکار وجود حضرت رقیه (س) توسط علمای بزرگ تاریخ؟!

شبهه: اصلاً حضرت امام حسین علیه‌السلام دختری سه ساله با نام #رقیه نداشته‌اند و هیچ یک از مقاتل منبع، هنگام ذکر نام دختران امام حسین علیه‌السلام از چنین دختری نام نبرده‌اند. حتی شهید مطهری…

شهید مطهری در حماسه حسینی داستان حضرت رقیه و وجود او را از تحریفات عاشورا دانسته است و در یادداشتهای خود نوشته است: از طفل امام حسین به نام رقیه که در شام مرده و بعد برایش ضریح ساخته اند اخیراً به هم بافته اند (یادداشتها ج 2 ص 80)
ایشان در حماسه حسینی نیز در بیان تحریفات عاشورا می نویسند:
داستان طفلی از ابی عبدالله که در شام از دنیا رفت و بهانه پدر می گرفت و سر پدر را آوردند و همان جا وفات کرد. ( حماسه حسینی، شهید مطهری، ج 2 ص 585 و 586) و…

 پاسخ اجمالی

سخن شهید مطهری درباره حضرت رقیه سلام الله علیها، بخشی از کتاب یادداشت‌های استاد شهید می باشد که در واقع فیش‌های تحقیقاتی ایشان بوده که قصد داشته اند بعدها راجع به آنها تحقیق نمایند، اما با شهادت ایشان توسط موسسه نشر آثار ایشان منتشر شده است!
اصل وجود دختری چهار یا سه ساله برای امام حسین علیه السلام در منابع شیعی آمده است در کتاب کامل بهائی نوشته علاء الدین طبری مربوط به 700 سال پیش قصه دختری چهار ساله که در ماجرای اسارت در خرابه شام در کنار سر بریده پدر به شهادت رسیده، آمده است.
بر خلاف ادعای نویسنده بنابر نقل اللهوف، نام حضرت رقیه (سلام الله علیها) بارها بر زبان امام حسین (علیه السلام) جاری شده است.

 پاسخ کامل

توسل به دروغ ، مهمترین اسلحه ی دشمنان برای ایجاد انحراف و متزلزل کردن عقاید مومنین است، با افزایش آگاهی خود ، سپری در مقابل این اسلحه ایجاد کنیم.

برای اثبات وجود مبارک حضرت رقیه (سلام الله علیها) آنچنان اسناد و منابع معتبر وموثق وجود دارد که حتی جای هیچ شک وجود ندارد.

اکنون موارد ذکر شده در شبهه و دروغهای آشکار درآن را بررسی می کنیم.

ﺍﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ ﮐﺘﺎﺏ ﺣﻤﺎﺳﯽ ﺣﺴﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﺷﺒﻬﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﻗﯿﻪ ﺭﺍ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﯾﺎﺩﺩﺍﺷﺖ‌ﻫﺎﯼ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺷﻬﯿﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﻓﯿﺶ‌ﻫﺎﯼ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﯽ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﻭ ﻗﻄﻌﯽ ﺑﺮﺳﻨﺪ. ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﻫﻞ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﻭ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻣﺮﺳﻮﻡ ﺍﺳﺖ. ﻭﻟﯽ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﻧﺎﺷﺮ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﮐﺘﺎﺏ ﻧﯿﺰ ﺗﺬﮐﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﯾﺎﺩﺩﺍﺷﺖ‌ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻡ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﯽ‌ﻫﺎﯼ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ‌ﻫﺎﯼ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ، ﺑﻪ ﭼﺎﭖ ﺭﺳﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺘﺎﻭﯾﺰﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﮐﻢ ﺍﻃﻼ‌ﻉ ﻭ ﺑﻌﻀﺎً ﻣﻌﺎﻧﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
درصورتی که استاد ، نظرشان براین بوده که دراین خصوص باید تحقیقات بیشتری شود (که متاسفانه با شهادتش فرصت تحقیق نشد). ایشان به هیچ وجه نعوذبالله منکر وجود ایشان نبودند.
 ﺑﺮ ﺧﻼ‌ﻑ ﺍﺩﻋﺎﯼ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ، ﮐﺘﺎﺏ ﺣﻤﺎﺳﻪ ﺣﺴﯿﻨﯽ ﺟﻠﺪ ﺩﻭﻡ ﺩﺍﺭﺍﯼ ۳۰۸ ﺻﻔﺤﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻄﻠﺒﯽ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺁﻥ ﯾﺎﻓﺖ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

در شبهه نوشته شده که درهیچ یک از مقاتل و منابع در ذکر نام دختران امام حسین علیه السلام ، دختری به نام رقیه یاد نشده وبرای اولین بار ازقرن هفتم نام وی وارد کتایها شده.

به گوشه ای از ده ها منبع کهن معتبر قرون ابتدایی اسلام، اشاره ای میکنیم که نام حضرت رقیه (سلام الله علیها) با ذکر ماجرای مصیبتشان درشام درآنها مشاهده میشود.

•  مقتل ابومخنف (متوفی ۱۵۸ ه ق) ازاصحاب امام صادق علیه السلام
• محمدبن عمر واقدی (م۲۰۷)
• محمدبن جریرطبری(م۳۱۰)
• ابن قتیبه در «الامامة والسیاسة» (م۳۲۳)
• ابن عبدربه در «العقدالفرید» (م۳۲۸)
• تاریخ علی بن حسین مسعودی(م۳۴۵)
• شیخ مفید در «الارشاد» ونیز در « النصرة فی حرب البصرة» (م۴۱۳)
• علامه شهرستانی در« الملل والنحل»(م۵۴۸)
• خوارزمی در«مقتل الحسین»(م۵۶۸)
• ابن عساکر در«تاریخ دمشق» (م ۵۷۱)

و ده ها سند معتبر کهن دیگر

مرحوم شیخ علی فلسفی در کتاب« حضرت رقیه سلام الله علیها» می نویسند که نام مبارک ایشان در ۲۰ سند معتبر با نام «رقیه » ذکر شده.

برخلاف ادعای نویسنده، نام مبارک حضرت رقیه سلام الله علیها  چندین بار در مقتل لهوف سیدابن طاوس ۶۶۴ (که از معتبرترین مقتل هاست)ذکر شده و برزبان امام حسین علیه السلام جاری شده است.
(لهوف ص ۱۴۱)

ﮐﺘﺎﺏ ﻟﺒﺎﺏ ﺍﻻ‌ﻧﺴﺎﺏ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﯼ ﻋﻼ‌ﻣﻪ ﺑﯿﻬﻘﯽ ﺍﺯ ﻋﻠﻤﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﯿﻌﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 565 ﻭﻓﺎﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺁﯾﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﺮﻋﺸﯽ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﯼ ﻣﻔﺼﻠﯽ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﻋﻈﻤﺖ ﻋﻼ‌ﻣﻪ ﺑﯿﻬﻘﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻭ ﺷﺶ ﮐﺘﺎﺏ ﺗﺄﻟﯿﻒ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ(علیه السلام) ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻫﺎﯼ ﻓﺎﻃﻤﻪ، ﺳﮑﯿﻨﻪ ﻭ ﺭﻗﯿﻪ ﺑﯿﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﻫﯿﭻ ﺍﺑﻬﺎﻣﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ. ﻣﻮﺭﺩ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ.

در سایر منابع معتبر، فقط نام مبارک ایشان ذکر نشده ولی ماجرای شهادت ایشان نقل شده.

ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 179 ﺟﻠﺪ ﺩﻭﻡ ﮐﺘﺎﺏ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻬﺎﺋﯽ ﺗﺄﻟﯿﻒ ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺑﻦ ﻋﻠﯽ ﺍﺑﻦ ﺣﺴﻦ ﻃﺒﺮﯼ ﻧﯿﺰ ﮐﻪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻫﻔﺘﺼﺪ ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﺑﻮﺩﻩ ، ﺁﻣﺪﻩ ﮐﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﺍﺳﯿﺮﯼ ﻗﺼﻪ ﯼ ﮐﺮﺑﻼ‌ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻣﺨﻔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺗﺎ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﺎﻡ، ﺷﺒﯽ دختربچه ای ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪ ﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﭘﺪﺭ ﻣﻦ ﺣﺴﯿﻦ (علیه السلام) ﮐﺠﺎ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﯾﺪﻡ. ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺪ. ﯾﺰﯾﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎﻗﯽ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

علی بن عیسی اربلی در «کشف الغمه» (۶۸۷ ه ق)
ﺍﺯ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻋﻼ‌ﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﯽ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﻗﯿﻪ (سلام الله علیها) ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺳﻨﺪ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ. ﻫﻤﯿﻦ ﺳﻨﺪ ﮐﺎﻓﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺣﺮﻡ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﯽ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﻗﻠﺒﺶ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ ﻭ ﺍﺷﮏ ﺍﻭ ﺟﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.

علامه ی سیدمحسن امین در «اعیان الشیعه» قصیده ای از «سیف بن عمیره» که از صحابه ی امام صادق علیه السلام و امام کاظم علیه السلام واز راویان برجسته و مشهور جهان تشیع است نقل کرده است که ماجرای مصیبت حضرت رقیه درشام را با ذکر نام وی «رقیه» مکتوب کرده اند.

مرحوم شیخ عباس قمی صاحب مفاتیح الجنان ، نیز در نفس المهموم و منتهی الآمال ، ماجرای شام را برای حضرت رقیه سلام الله علیها نقل کرده اند وبرای ابراز ارادت به محضر ایشان ، سال ۱۳۵۸ ه ق به زیارت حرم ایشان مشرف شدند.

حتی بزرگان اهل سنت نیز در منابع خود ، وجود این بانوی بزرگوار را تایید میکنند.

ﻋﺒﺪﺍﻟﻮﻫﺎﺏ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺍﺣﻤﺪ ﺷﺎﻓﻌﻰ ﻣﺼﺮﻯ (ﻣﺘﻮﻓﻰ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۹۷۲ ﻫـ) ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺑﺶ «ﺍﻟﻤﻨﻦ: ﺑﺎﺏ ﺩﻫﻢ» ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺮﻗﺪ ﺭﻗﯿﻪ(سلام الله علیها) ﭼﻨﯿﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ: ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ، ﺑﻘﻌﻪ ﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﻣﺸﻖ ﮐﻪ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ﺁﻝ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ(ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺁﻟﻪ) ﻭ ﺭﻗﯿﻪ ﺷﻬﯿﺪﻩ، ﺩﺧﺘﺮ ﺣﺴﯿﻦ(سلام الله علیها) ﺷﺮﻑ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.

ﻋﻼ‌ﻣﻪ ﺷﯿﺦ ﺣﺎﻓﻆ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﺍﻟﻘﻨﺪﻭﺭﻯ ﺍﻟﺤﻨﻔﻰ (ﻣﺘﻮﻓﻰ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۲۹۴ ﻫـ) ﻧﺎﻡ ﺭﻗﯿﻪ(ﻋﻠﯿﻬﺎ ﺍﻟﺴﻼ‌ﻡ) ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﺑﺎﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ(ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼ‌ﻡ) ﺫﮐﺮ ﮐﺮﺩﻩ: (ﭘﺲ ﻧﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﺍﻯ ﺍﻡ ﮐﻠﺜﻮﻡ، ﻭ ﺍﻯ ﺳﮑﯿﻨﻪ، ﻭ ﺍﻯ ﺭﻗﯿﻪ ،ﻭ ﺍﻯ ﻋﺎﺗﮑﻪ، ﻭ ﺍﻯ ﺯﯾﻨﺐ، ﻭ ﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﻣﻦ ﺩﺭﻭﺩ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺩ.)

ﻋﻼ‌ﻣﻪ ﺣﺎﺋﺮﻯ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﻌﺎﻟﻰ ﺍﻟﺴﺒﻄﯿﻦ ﻣﻰ ﻧﻮﯾﺴﺪ:
ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ(ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼ‌ﻡ) ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ: ﺳﮑﯿﻨﻪ، ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺻﻐﺮﻯ، ﻓﺎﻃﻤﻪ ﮐﺒﺮﻯ ﻭ ﺭﻗﯿّﻪ ﻋﻠﯿﻬﻦّ ﺍﻟﺴّﻼ‌ﻡ.

طبق اسناد، اسم مبارک همه پسران بزرگوار امام حسین ع ، « علی» و همه ی دختران «فاطمه» بود.
لذا اگر هم احیانا تناقضاتی در برخی متون است ، بخاطر تشابه اسمی آنها بوده .
لذا این نامهایی مثل سکینه وزینب و رقیه که برای دختران حضرت ذکرشده، نامهای دوم آنها بوده است.