ماه خدا به شما روی کرد
حضرت علی بن موسی الرضا (سلاماللهعلیه) به نقل از پدران گرامیشان میفرمایند که روزی رسول خدا خطبهای ایراد فرمودند: «أیّها الناس قد أقبل إلیکم شهر الله»[1] ماه خدا به شما روی کرد. چون در این ماه «صوم الله» مطرح است، و روزه مال خداست و این ماه، ماه روزه است، ماه مبارک رمضان را «شهرالله» مینامند. چنان که ماه رجب «شهر ولایت» و ماه شعبان «شهر نبوّت و رسالت» است. از این رو در دعاهای ماه رجب از خداوند متعال توفیق عبادت در ماه مبارک رمضان را مسئلت میشود تا زمینهٴ آن از ماه رجب مهیّا و فراهم شود و تا انسان مقدماتی را طی نکند، نمیتواند به عظمت ماه مبارک رمضان راه یابد.
ماه رمضان ماه خداست و همانطور که شما هم می دانید فضیلت ماه رمضان از ماههای دیگر بیشتر است. در میان ماههای قمری ، ماه شعبان ، ماه رجب و ماه رمضان جزو پرفضیلت ترین ماههاست که با توجه به ارزش والای ماه رمضان ، این ماه برتری خاصی نسبت به ماههای دیگر دارد.
بهترین ماه سال
برخی از ماهها و ایام سال، نزد خداوند تبارک و تعالی از ویژگی خاصی برخوردارند. از آنجا که ماه رمضان، ماه جاری شدن برکات و خیرات الهی به سوی بندگان خویش است و از طرفی ماه توبه و بازگشتن و قبولی آن در درگاه خداوند و ماه نزول قرآن کریم برای هدایت و راهنمایی بشر و نیز ماه نزول سایر کتابهای آسمانی میباشد، بر تمام ماههای دیگر قمری شرافت و فضیلت دارد و به همین جهت، خداوند تبارک و تعالی این ماه را مختص به خودش میداند. قرآن کریم، ماه رمضان را، ماه روزهداری و تهذیب و خودسازی میداند؛[2]
رمضان ماه میهمانی خدا
از طرف دیگر بر اساس برخی روایات اسلامی، خداوند تبارک و تعالی، سرنوشت انسانها را در ماه رمضان و شب قدر که یکی از شبهای آن است، رقم میزند و فرشتگان در آن شب که از هزار شب و ماه برتر است، برای تقدیر و تعیین سرنوشت انسانها و آوردن خیر و برکات و تدبیر امور به زمین میآیند.[3]
پیامبر اکرم ( صلّی الله علیه و آله) در خطبهای معروف به خطبه شعبانیه فرمود:«ای مردم! ماه خدا با برکت و رحمت و مغفرت به شما روی آورد. ماهی که نزد خدا از همة ماهها برتر و روزهایش بر همه روزها و شبهایش بر تمام شبها و ساعاتش بر همه ساعات افضل است. ماهی است که شما در آن به میهمانی خدا دعوت شده، مورد لطف او قرار گرفتهاید و…»[4]
بنابراین، بر اساس روایات اسلامی و به خاطر فضائل و فوائد منحصر به فردی که در ماه مبارک رمضان وجود دارد، از آن به ماه خدا تعبیر شده است و خداوند در این ماه، برکات و خیرات فراوانی به بندگانش هدیه کرده است.
منابع:
[1] اربعین شیخ بهایی، ص۱۷۹، ح۹/
[2]. بقره/ 183.
[3]. ر. ک:مکارم شیرازی، ناصر و دیگران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، 1367، ج 1، ص 455، 460.
[4]. ر. ک:حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البیت، چاپ دوم، 1414، ج 10، ص 313.