در هیاهوی زندگی روزمره، رفتن به روضه اهل‌بیت (علیهم‌السلام) فرصتی است برای بازگشت به آرامشی عمیق‌تر، نگاهی از دل و جان به حقیقت زندگی، و اتصال به نوری که همواره در دل تاریخ روشن مانده است. مجلس روضه، تنها یک مراسم عزاداری نیست؛ مجالی است برای یادآوری محبت، وفاداری، و سبک زندگی‌ای که اهل‌بیت (علیهم‌السلام) با گوشت و خون خود به ما آموختند.
نشستن در روضه، شنیدن حدیث مصیبت و دمی اشک ریختن، دل را نرم می‌کند و جان را از قساوت دنیا می‌رهاند. آدمی در این مجالس نه‌تنها به گذشته وصل می‌شود، بلکه برای آینده‌اش توشه‌ای می‌چیند. روضه، مدرسه‌ای است که در آن می‌آموزیم چگونه در سختی‌ها صبور باشیم، چگونه در برابر ظلم بایستیم و چگونه در نهایت محبت و مهر، راه را ادامه دهیم.
در این مجالس، دل‌ها با هم پیوند می‌خورند. حتی اگر غریبه باشی، در فضای روضه احساس غربت نمی‌کنی؛ زیرا همه به یک نور دل بسته‌اند و همه زیر پرچم یک حقیقت گرد آمده‌اند. روضه اهل‌بیت (علیهم‌السلام)، محفل بی‌ریایی است که هر کس به اندازه ظرفیت دلش بهره می‌برد و برمی‌گردد.
رفتن به روضه، یعنی گام برداشتن در مسیر زینب (سلام‌الله‌علیها) و حسین (علیه‌السلام)؛ یعنی پاسخ دادن به دعوتی که از دل کربلا تا امروز امتداد یافته است. این گام‌ها، هرچند ساده به نظر برسند، اما مسیری الهی را شکل می‌دهند.
روضه اهل‌بیت (علیهم‌السلام) فقط در حسینیه‌ها و مساجد نیست؛ خانه تو هم می‌تواند پناهگاه نوری باشد که دل‌ها را آرام می‌کند و فضای زندگی‌ات را متبرک می‌سازد. لازم نیست جمع زیادی داشته باشی یا تدارکات خاصی ببینی؛ یک دل مشتاق، یک فضای ساده، و نیتی برای یاد اهل‌بیت (علیهم‌السلام) کافی‌ست.
اگر دلت روشن است، در خانه‌ات روضه بگیر. حتی اگر فقط چند نفر باشند، حتی اگر تنها خودت باشی. همین قدم کوچک، در مسیر اهل‌بیت(علیهم السلام) است.
امسال نوبت توست؛ چراغ روضه را در خانه‌ات روشن کن جهت درخواست سخنران روضه خانگی کلیک کنید
