نام امام جواد (علیه‌السلام) را که می‌شنوی، ناگهان یاد حاجت‌هایت می‌افتی. انگار دل، خودش می‌داند که باید رو به این امام مهربان بیاورد؛ امامی که در میان شیعیان و حتی غیرشیعیان، به گره‌گشایی و دست‌گیری شهره است. لقب «باب‌المراد» را نه به‌خاطر عظمت علمی یا کمالات شخصی، بلکه به‌خاطر کرامت‌های بی‌دریغ و حاجت‌روایی‌های مکرر به او داده‌اند.
گاهی تنها نامی کافی است تا دل آرام شود؛ و این نام، برای بسیاری، نام جوادالأئمه (علیه‌السلام) است. داستان‌هایی از حاجت‌هایی که بی‌پاسخ نمانده‌اند، از دیناری که به وقتش رسید، و از حرزی که سال‌هاست ورد زبان دل‌سپردگان است، حکایت از نوری دارد که هنوز روشنی می‌بخشد.
امام جواد (علیه‌السلام) تنها ۲۵ سال زندگی کردند، و ۱۷ سال آن را در جایگاه امامت گذراندند؛ عمری کوتاه اما پراثر. با اینکه جسم ایشان در غربت به خاک سپرده شد، اما یاد و نامشان در دل‌ها زنده است. هنوز هم در دعاهای شبانه، در توسلات پنهانی، دل‌ها او را صدا می‌زنند؛ برای گشودن گرهی، یافتن راهی، یا فقط برای اندکی آرامش.
این ویدئو، یادآور همان پیوند عمیق دل‌ها با جوادالأئمه است؛ پنجره‌ای به مهربانی بی‌مرز و دعوتی برای تکیه کردن بر دری که همیشه باز است: باب‌المراد.
اگر دلت گره‌ای دارد، اگر سال‌هاست دعایی در دل نگه داشته‌ای، یک روضه خانگی به نام امام جواد (علیه‌السلام) برپا کن. تجربه کن گشایش را از دری که همیشه باز است. جهت درخواست روضه خانگی کلیک کنید
