نمونه ای از عبودیت و لذت بندگی در سیره‌ی فاطمه زهراء(سلام الله علیها):

عبودیت و لذت بندگی | اصول زندگی حضرت زهرا (س)

نمونه ای از عبودیت و لذت بندگی را میتوان در زندگی حضرت زهرا (س) یافت. در واقع یکی از اصول زندگی آن حضرت توجه به عبادت و مناسک بود.
حسن بصری می‌گوید: «مَا کَانَ فِی هَذِهِ الْأُمَّةِ أَعْبَدُ مِنْ فَاطِمَةَ. کَانَتْ تَقُومُ حَتَّى تَوَرَّمَ قَدَمَاهَا». در میان این امت، عابدتر از فاطمه (سلام الله علیها) یافت نمى‌شود؛ او به حدى براى عبادت می‌ایستاد که پاهایش ورم مى‌کرد.
امام حسن (علیه السلام) می‌فرماید: من در دوران کودکی به سر می‌بردم و مادرم را می‌دیدم که چگونه به راز و نیاز می‌پردازند. از جمله؛ شبی مادرم در محراب عبادت به نماز ایستاده و مرتب به رکوع و سجود می‌پرداخت. او در این حال بود تا اینکه شب به پایان رسید.
آن حضرت در دوران کوتاه عمرشان، با عبادت‌هایى بى نظیر به فتح رفیع‌ترین قله‌هاى خدامحوری نایل آمدند. به گونه‌اى که عبادات ایشان با عبادت‌هاى انبیاء و اولیا، چه از لحاظ کمیت و چه از لحاظ کیفیت، قابل مقایسه نیست. ایشان با خدامحوری به جایی رسید که جبرئیل امین بر او نازل می‏شد.
فاطمه زهرا (سلام الله علیها) به هنگام عبادت، چنان خوف و خشیت الهی در بدنش ظاهر می‌شد که تمام وجودش به لرزه می‌افتاد و تمام اعضا و جوارحش ترسان و لرزان می‌گشت. «کانَت فاطِمَة تَنهِجُ فِی الصَّلاةِ فی خیفَةِ اللهِ تَعالی»؛ حضرت فاطمه (سلام الله علیها) در نمازش از ترس خداوند، نفس نفس می‏زد و گریه در گلویش می‏شکست.
شاید شما هم از خودتون سوال كنید چرا من زود از ذكر خدا خسته میشوم. چرا عبودیت و لذت بندگی در من کم است. لذتی از نمازم نمی برم مگر یاد خدا لذت نداره پس چرا من بی بهره ام؟

جهت ثبت جلسه (جشن و روضه خانگی) و درخواست اعزام سخنران کلیک کنید