آنچه در این مجموعه یاد شده جرعه ای از مقامات معنوی حضرت فاطمه معصومه علیها السلام است، آنکه به پاس زیارت با معرفتش بهشت برین پاداش می دهند.

معجزات و کرامات شفا در حرم مطهر

یکی از پررنگ‌ترین جنبه‌های کرامات حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها)، شفای بیماران است. زائران بسیاری گزارش داده‌اند که پس از توسل و دعا در حرم مطهر ایشان، از بیماری‌های صعب‌العلاج شفا یافته‌اند.

نمونه‌هایی از کرامات شفا

• بیماران ناتوان که پزشکان از درمان آن‌ها ناامید شده بودند، در حرم مطهر بهبود یافتند.

• کودکان بیمار با توسل والدین به حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) سلامتی خود را باز یافتند.

• افراد گرفتار مشکلات مالی و روحی، با توسل به ایشان شاهد گشایش در زندگی خود بوده‌اند.

این شفاها و حاجت‌روایی‌ها تا امروز نیز ادامه دارد و به‌عنوان گواهی بر جایگاه معنوی حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) شناخته می‌شود.

جلال و جبروت فاطمه زهرا علیها السلام

آقای شیخ عبدالله موسیانی، از استادش، حضرت آیه الله مرعشی نجفی قدّس سرّه نقل کردند که به طلاب می فرمود: «علت آمدن من به قم این بود که پدرم آسید محمود مرعشی نجفی (که از زهّاد و عبّاد معروف بود) چهل شب در حرم حضرت امیر علیه السلام بیتوته کرد تا آن حضرت را ببیند، شبی (در حال مکاشفه) حضرت را دیده بود که به ایشان می فرماید: «سید محمود چه می خواهی؟» عرض می کند: «می خواهم بدانم قبر فاطمه زهراء علیها السلام کجاست تا آن رازیارت کنم.»

حضرت فرموده بود: «من که نمی توانم بر خلاف وصیت آن حضرت، قبر او را معلوم کنم.»

عرض کرد: «پس من هنگام زیارت چه کنم؟» حضرت فرمود: «خدا جلال و جبروت حضرت فاطمه علیه السلام را به فاطمه معصومه علیها السلام عنایت فرموده است، هرکس بخواهد ثواب زیارت حضرت زهرا علیها السلام را درک کند به زیارت فاطمه معصومه علیها السلام برود.»

آیه الله مرعشی می فرمود: «پدرم مرا سفارش می کرد که من قادر به زیارت ایشان نیستم اما تو به زیارت آن حضرت برو، لذا من به خاطر همین سفارش، برای زیارت فاطمه معصومه علیها السلام و ثامن الائمّه علیهم السلام آمدم و به اصرار مؤسس حوزه علمیه قم، حضرت آیه الله حایری در قم ماندگار شدم.»

آیه الله مرعشی در آن زمان می فرمود: «شصت سال است که هر روز من اوّل زایر حضرتم.»( فروغی از کوثر، ص 54؛ کرامات معصومیه علیها السلام، ص 127)

شفاعت برادر

حجهالاسلام و المسلمین علی اکبر مهدی پور:

آیه الله شبیری، کرامتی را در مورد حاج حسینعلی، برادر مرحوم حاج شیخ حسنعلی تهرانی (متوفای 1325 ه.) نقل کردند، سپس فرمودند: «مرحوم حاج شیخ حسینعلی تهرانی، جدّ امّی آقای مروارید است و لذا بهتر است از خود ایشان بپرسید، روز 23 ذیقعده 1414 قمری، که روز زیارتی مخصوص حضرت امام رضا علیه السلام، بود برای عتبه بوسی امام رضا علیه السلام شرفیاب بودیم، با جمعی از دوستان به خدمت آیهالله مروارید رسیدیم و متن داستان را از ایشان استماع کردیم. اینک شرح مختصری در مورد حاج شیخ حسنعلی، معروض داشته، به اصل داستان می پردازیم:

حاج شیخ حسنعلی تهرانی، فرزند حاج محمود تاجر تبریزی از بزرگان و علمای عصر خویش، از شاگردان میرزای شیرازی و از مدرسین عالی رتبه سامرّا در عهد میرزا بوده است.

هر وقت میرزا به نماز نمی آمد، ایشان به جای میرزا نماز جماعت را اقامه می کرد، همه صلحا و اتقیا به او اقتدا می کردند. به سال 314 هجری، (دو سال بعد از رحلت میرزا) به تهران آمده، بعد از اندک توقّفی به مشهد مقدس مشرّف شده، در آنجا رحل اقامت افکنده است.

در مسجد گوهرشاد، نماز جماعت می خواند؛ کسانی که با هیچ کس نماز نمی خواندند در نماز ایشان حضور می یافتند و بسیاری از فضلای آن روز در درس ایشان شرکت می کردند تا در 14 رمضان 1325 هجری، در مشهد مقدس وفات کردند.

او برادری به نام حاج میرزا حسینعلی داشته که در دربار ناصرالدین شاه بوده، تمام لباس های شاه زیر نظر او دوخته می شد. روزی، مرحوم حاج شیخ حسنعلی در حرم امام رضا علیه السلام متوسل می شود و عرض می کند: «برادر من در دربار بود و طبعاً حقوق و مظالم زیادی به گردنش خواهد بود، از شما می خواهم در حقّ او شفاعت فرمایید.»

جنازه او را با تشریفات خاصّی، از تهران به قم می برند و بعد از شوط دادن در حرم، در یکی از بقاع صحن مطهّر به خاک می سپارند.

یکی از علمای بزرگ، همان شب در عالم رؤیا می بیند که جنازه را از تهران به طرف قم تشییع می کنند ولی مأمورین عذاب نیز همراه تابوت می روند و در مسیر تشییع او را به انواع عذاب ها، عذاب می کنند. هنگامی که جنازه به صحن مطهّر می رسد، مأمورین عذاب دمِ درِ صحن مطهر می ایستند و به احترام کریمه اهل بیت وارد صحن نمی شوند.

در آن هنگام، بانوی مجلّله ای از حرم مطهّر خارج می شود و به این فرشته ها که مأمور عذاب بودند می فرماید: «برادر ایشان به برادر من متوسل شده، برادرم در حقّ او شفاعت کرده است، دیگر شما برگردید و با او کاری نداشته باشید. فرشته ها اطاعت می کنند و بر می گردند.»

این رؤیای صادقه را آقای مروارید، از آقای شیخ عبدالعظیم سوادکوهی نقل کردند، ایشان نیز بدون واسطه از پدرشان نقل کرده بودند و پدر ایشان این خواب را دیده بود! (کرامات معصومیه علیها السلام، ص 288.)