از جمله بیانات تقریر شده حجت الاسلام رفیعی با موضوع معرفت ما به امام:
آیه‌ی 55 سوره‌ی مائده است «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّـهُ وَ رَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ» (مائده/ 55)
ضمن تعریف آیه یک مقداری به مفهوم واژه‌ها برمی‌گردد یک آقایی نوشته بود ما که شیعه هستیم علمایمان را هم قبول داریم این‌ها هم آدم‌هایی نبودند که بی سواد باشند علامه‌ی امینی علامه‌ی طباطبائی شیخ مفید بعضی‌هایی بودند که خدمت حضرت حجت رسیدند این‌ها اگر گفتند ما قبول داریم دیگر لازم نیست حتما صد در صد همه گفته باشند این یک دیدگاه است کسی گفت مرحوم کلینی در کافی کتاب 1200 ساله شیخ صدوق در کتابش شیخ مفید شیخ طوسی آیه را آوردند در تفسیرشان همه هم گفتند منطبق بر حضرت علی است روایتش را هم آوردند سند روایتش هم محکم است برای ما تمام است ما قیامت حجت داریم این خوب است اما اگر کسی گفت نه من می‌خواهم در کتاب‌های دیگران هم بروم ببینم بگردم بررسی بکنم ما راه را نبستیم می‌تواند بگذارد جلویش اگر خودش اهل تشخیص است تشخیص بدهد اگر نه سوال بکند لذا من اجازه بدهید این بحث را وارد شوم.
اولین آیه‌ای که بعضی از بزرگان نوشتند مهمترین آیه در ولایت حضرت علی است آیه‌ی 55 سوره‌ی مائده است «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّـهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ» (مائده/ 55) مردم ولی شما خداست و پیغمبر و یکی دیگر را هم گفته خدا و پیغمبر را همه قبول داریم ولی ما است اما بعدی اش کیست؟ آن کسانی که ایمان آوردند آن کسانی چون جمع است کسانی که وقتی نماز می‌خواندند در حال نماز صدقه دادند این آیه باید چند نکته‌ی اساسی در آن روشن شود به این سادگی نمی‌شود استناد کرد.
اولش این است که وَالَّذِينَ آمَنُوا معلوم نیست مفرد هم نیست جمع است اولین اشکالی که کردند به این آیه همین است آقا قبول داریم این آیه درباره‌ی ولایت و امامت و سرپرستی جامعه است ولی این جمع است منطبق بر شخص نمی‌شود پاسخ این است که قرآن کریم فراوان شخص را جمع آورده در قرآن متعدد داریم مثلا عبدالله بن ابی منافق بود یک وقت یک جمله‌ای گفت ما اگر برسیم مدینه این مردم مکه را از مدینه بیرون می‌کنیم قصه اش مفصل است در غزوه‌ی بنی مصطلق بود آیه نازل شد پیغمبر «يَقُولُونَ لَئِن رَّجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّـهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَـكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ» (منافقون/ 8) می‌گویند اگر ما برگردیم مدینه تمام مفسرین نوشتند یک نفر بوده ولی جمع آمده در قرآن از این موارد زیاد داریم نعیم بن مسعود یک نفر است اباسفیان ده شتر به او داد گفت برو ترس بینداز در لشکر مسلمان‌ها بگو که خلاصه این‌ها خیلی هستند این‌ها زیاد هستند جنگ روانی ایجاد بکن.
قرآن می‌فرماید «الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ» (آل عمران/ 173) آمدند پیش مسلمان‌ها گفتند پس واژه‌ی نعیم با جمع آمده خیلی زیاد است اگر بخواهم بشمارم آیه‌ی مباهله هم جمع است یک نفر بود حضرت زهرا نسائنا هیچ کس ننوشته همراه پیغمبر زن دیگری جز حضرت زهرا بود مشکل دوم می‌گویند این زکات است حضرت امیر زکات نداد انگشتر داد زکات نه چیز است مشخص است چه چیزهایی است مفسرین فراوان نوشتند که زکات در قرآن اعم است حتما به معنای زکات اصطلاحی نیست چون حضرت عیسی می‌گفت «قَالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّـهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِی نَبِيًّا» (مریم/ 30) من بنده‌ی خدا هستم خدا به من کتاب داده به من گفته نماز بخوان و زکات بده حضرت عیسی که زکات ما را نمی‌داد این هم مشکل زکات که حل می‌شود یک اشکالی هم می‌گیرند البته خیلی مهم هم نیست گفتند درست است آیه درباره‌ی حضرت علی است ایشان در رکوع بود فقیری آمد انگشتر را داد می‌گویند این آقا که می‌گویند تیر از پایش کشیدند متوجه نشد چطور فقیر را متوجه شد جواب یک کلمه است تیر از پا کشیدن کار دنیایی است اما اگر دو کار دینی روی هم افتاد اشکالی ندارد الآن شما مجلسی گرفتید برای امام حسین یک کسی می‌آید می‌گوید می‌شود برای حضرت عباس هم ما مجلس بگیریم چه اشکال دارد.
خود خدا در قرآن می‌فرماید حضرت زکریا مشغول نماز بود فرشته آمد در نماز به او گفت خدا می‌خواهد به تو بچه بدهد زکریا پیغمبر است او هم حضور قلب داشته «فَنَادَتْهُ الْمَلَائِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ» (آل عمران/ 39) یعنی چه؟ یعنی ایستاده بود نماز می‌خواند در محراب بشارت را خبر دادند اگر یک کاری دینی بود اشکال ندارد که خدا به آن شخص توجه بدهد انفاق دینی است حضرت در رکوع متوجه شد به اذن خدا و الا امام سجاد نماز می‌خواند خانه آتش گرفت متوجه نشد دست بچه شکست متوجه نشد خدا به او این توجه را در نماز داد که این انفاق صورت بگیرد.
مهمترین مشکل و اشکال در کلمه‌ی ولی است «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّـهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ» خدا ولی شما است و پیغمبر و حضرت علی چون بسیاری از منابع اهل سنت هم در طبرانی در المعجم الاوسط این کتاب‌ها را که می‌گوییم دوستان می‌گویند خیلی تخصصی شد اگر خواستند در همین کتاب که معرفی شد منابعش را ببینند بسیاری از منابع تا این جا را قبول کردند حتی فخر رازی در تفسیرش که قبول داریم ولی شما خدا و پیغمبر و حضرت علی است طبق این آیه ولی این ولی به معنای محب و ناصر است یاور شما خداست و پیغمبر و حضرت علی بر منکرش لعنت ما همه قبول داریم فریقین قبول دارند شیعه و سنی قبول دارند حضرت علی یاور دین بوده کمک کرده در جنگ‌ها این آیه بیان ولایت به معنای سرپرستی اداره و مدیریت جامعه نیست. این حرف عمده‌ای است که زده شده ولی ما اعتقاد داریم که این آیه به معنای ولایت و سرپرستی جامعه است «النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ» (احزاب/ 6) «فَاللَّـهُ هُوَ الْوَلِيُّ» (شوری/ 9) همان که در مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ (کافی، ج 1، ص 286)
می‌رویم اتفاقا این روایت را حضرت علی خودش چند جا استناد کرده فرمود آیا من مصداق این نیستم؟ پس بدون هیچ خدای نکرده جسارتی می‌خواهیم عرض بکنیم اگر یک جوانی امروز از ما پرسید آیا در این قرآن به امامت اشاره شده؟ به رسالت که اشاره شده فراوان است به توحید هم اشاره شده می‌گوییم امامت به معنای ضرورت امام برای هر جامعه‌ای بله اشاره شده آیا به امامت پس از پیغمبر اشاره شده؟ مثلا بگوید بسم الله الرحمن الرحیم بعد از رسول خدا حضرت علی فرزند فلان نوه‌ی فلان ایشان امام است نخیر چنین صراحتی ما در قرآن نداریم اما آیاتی داریم که این آیات به کمک شأن نزول تفسیر می‌شود این آیات هر کدام سبب نزولی دارد شواهد و قرائنی داریم که منطبق بر حضرت علی می‌شود البته با این معنایی که ما کردیم.
بنده‌ای که این جا نشستم خدمت شما این باورم است شما این باورتان است خیلی‌ها باورشان است اگر قیامت خواستند جواب بدهند حجتی دارند برای خودشان آیه را دیدند روایت در کافی بود در من لا یحضر بود در منابع دست اول بود حضرت علی استناد کرده بود ولی هم اولین برداشتی که انسان می‌کند یعنی سرپرست اما اگر کسی گفت نه همه‌ی این حرف‌ها که می‌زنید درست من ولی را به این معنا نمی‌گیرم شأن نزول آیه را هم اندکی گفته اند این نبوده خدا می‌خواهد بگوید هر کسی در نماز انفاق بکند خوب است تعداد کم است ولی گفتند بله من از این آیه استفاده نمی‌کنم عیب ندارد اگر علما کسی به این نتیجه و باور رسید این باور برای خودش می‌تواند باشد با تحفظ بر آن نکاتی که اول عرایضم گفتند اعتقاد ما این است که آیه‌ی ولایت در قرآن از مهم ترین آیات در دفاع از امامت خاصه است یعنی امامت شخص حضرت علی علیه السلام.
