در اینجا 40 حدیث زیبا از امام ششم شیعیان حضرت امام صادق علیه السلام می خوانیم:
حدیث اول: من أحب لله و أبغض لله و أعطی لله فهو ممن کمل إیمانه.
امام جعفر صادق (علیه السلام): هر که برای خدا دوست دارد و برای خدا دشمن دارد و برای خدا عطاء کند، از کسانی است که ایمانش کامل است. (اصول کافی، ج 3، ص 189)
حدیث دوم: ان المسلمین یلتقیان، فافضلهما أشدهما حبا لصاحبه.
امام جعفر صادق (علیه السلام): از دو مسلمان که به هم برخورد می کند آن که دیگری را بیشتر دوست دارد بهتر است. (اصول کافی، ج 3، ص 193)
حدیث سوم: جعل الخیر کله فی بیت و جعل مفتاحه الزهد فی الدنیا.
امام جعفر صادق (علیه السلام): همه خیر در خانه ای نهاده شده و کلیدش را زهد و بی رغبتی به دنیا قرار داده اند. – (اصول کافی، ج 3، ص 194)
حدیث چهارم: اذا أراد الله بعبد خیرا زهده فی الدنیا و فقهه فی الدین و بصره عیوبها و من أوتیهن فقد أوتی خیر الدنیا و الاخرة.
امام جعفر صادق (علیه السلام): چون خدا خیر بنده ای را خواهد او را نسبت به دنیا بی رغبت و نسبت به دین دانشمند کند و به دنیا بینایش سازد و به هر که این خصلتها داده شود خیر دنیا و آخرت داده شده. (اصول کافی، ج 3، ص 196)
حدیث پنجم: خف الله کأنک تراه و إن کنت لا تراه فإنه یراک.
امام جعفر صادق (علیه السلام): چنان از خدا بترس که گویا او را می بینی و اگر تو او را نمی بینی او تو را می بیند. (اصول کافی، ج 3، ص 110)
حدیث ششم: کان أمیرالمؤمنین صلوات الله علیه یقول: أفضل العبادة العفاف.
امام جعفر صادق (علیه السلام): امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمود: بهترین عبادت عفت است. (اصول کافی، ج 3، ص 125)
حدیث هفتم: قال رسول الله: من ترک معصیة لله مخافة الله تبارک و تعالی أرضاه الله یوم القیامة.
امام جعفر صادق (علیه السلام): پیامبر خدا فرمود: هر که گناهی را برای خدا و ترس از او ترک کند خدا او را در روز قیامت خشنود گرداند. (اصول کافی، ج 3، ص 128)
حدیث هشتم: قال الله تبارک و تعالی: ما تحبب إلی عبدی بأحب مما افترضت علیه.
امام جعفر صادق (علیه السلام): خداوند متعال فرموده است: بنده من با چیزی محبوبتر از انجام واجبات به من دوستی نکند. (اصول کافی، ج 3، ص 129)
حدیث نهم: العباد ثلاثة: قوم عبدوا الله عز و جل خوفا فتلک عبادة العبید و قوم عبدوا الله تبارک و تعالی طلب الثواب، فتلک عبادة الأجراء و قوم عبدوا الله عز و جل حبا له فتلک عبادة الأحرار و هی أفضل العبادة.
امام جعفر صادق (علیه السلام): عبادت کنندگان سه دسته اند: گروهی خدای متعال را از ترس عبادت کنند و این عبادت بردگان است، گروهی خدای متعال را به طمع ثواب عبادت کنند و این عبادت مزدوران است. دسته ای خدای متعال را برای دوستیش عبادت کنند و این عبادت آزادگان و بهترین عبادت است. (اصول کافی، ج 3، ص 131)
حدیث دهم: إنما خلد أهل النار فی النار لأن نیاتهم کانت فی الدنیا أن خلدوا فیها أن یعصوا الله أبدا. و إنما خلد أهل الجنة فی الجنة لأن نیاتهم کانت فی الدنیا أن لو بقوا فیها أن یطیعوا الله أبدا، فبالنیات خلد هؤلاء و هؤلاء. ثم تلا قوله تعالی: ” قل کل یعمل علی شاکلته ” قال: علی نیته.
امام جعفر صادق (علیه السلام): اهل دوزخ از اینرو در دوزخ جاودان باشند که نیت داشتند اگر در دنیا جاودان باشند همیشه نافرمانی خدا کنند و اهل بهشت از اینرو در بهشت جاودان باشند که نیت داشتند اگر در دنیا باقی بمانند همیشه اطاعت خدا کنند پس این دسته و آن دسته به سبب نیت خویش جاودانی شدند، سپس قول خدای تعالی را تلاوت نمود: بگو هرکس طبق طریقه خویش عمل می کند. فرمود: یعنی طبق نیت خویش. (اصول کافی، ج 3، ص 135 – 136)
حدیث یازدهم: لا تکرهوا إلی أنفسکم العبادة.
امام جعفر صادق (علیه السلام): عبادت را به خود مکروه و ناپسند ندارید. (اصول کافی، ج 3، ص 137)
حدیث دوازدهم: ان الله عز و جل إذا أحب عبدا فعمل قلیلا جزاه بالقلیل الکثیر.
امام جعفر صادق (علیه السلام): چون خدای تعالی بنده ای را دوست دارد و او عمل کوچکی انجام دهد، خدا او را پاداش بزرگ دهد. (اصول کافی، ج 3، ص 137 – 138)
حدیث سیزدهم: الصبر رأس الایمان.
امام جعفر صادق (علیه السلام): صبر سر ایمان است. (اصول کافی، ج 3، ص 140)
حدیث چهاردهم: ثلاث من علامات المؤمن: علمه بالله و من یحب و من یبغض.
امام جعفر صادق (علیه السلام): سه چیز از علامات مؤمن است: شناختن خدا و شناختن دوستان و دشمنان خدا. (اصول کافی، ج 3، ص 192)
حدیث پانزدهم: من ابتلی من المؤمنین ببلاء فصبر علیه، کان له مثل أجر الف شهید.
امام جعفر صادق (علیه السلام): هر مؤمنی به بلاءی گرفتار شود و صبر کند، اجر هزار شهید برای اوست. (اصول کافی، ج 3، ص 146)
حدیث شانزدهم: محمد بن سلیمان الدیلمی عن أبیه قال: قلت لابی عبدالله – علیه السلام – فلان بن عبادته و دینه و فضله! فقال: کیف عقله؟ قلت: لا أدری: فقال: ان الثواب علی قدر العقل.
امام جعفر صادق (علیه السلام): سلیمان دیلمی می گوید: به امام صادق – علیه السلام – عرض کردم فلانی در عبادت و دیانت و فضیلت چنین و چنان است. فرمود: عقلش چگونه است؟ گفتم نمی دانم. فرمود: پاداش به اندازه عقل است. (اصول کافی، ج 1، ص 12)
حدیث هفدهم: أکمل الناس عقلا أحسنهم خلقا.
امام جعفر صادق (علیه السلام): عاقل ترین مردم خوش خلق ترین آنهاست. (اصول کافی، ج 1، ص 27)
حدیث هیجدهم: قال رسول الله (صلی الله علیه): إنا معاشر الانبیاء أمرنا أن نکلم الناس علی قدر عقولهم.
امام جعفر صادق (علیه السلام): پیامبر خدا (صلی الله علیه) فرموده است: ما گروه پیامبران مأموریم که با مردم به اندازه عقل خودشان سخن بگوئیم. (اصول کافی، ج 1، ص 27)
حدیث نوزدهم: قال رجل له – علیه السلام – ما العقل؟ قال: ما عبد به الرحمن و اکتسب به الجنان. قال: قلت: فالذی کان فی معاویة؟ فقال: تلک النکراء، تلک الشیطنة، وهی شبیهة بالعقل، و لیست بالعقل.
امام جعفر صادق (علیه السلام): شخصی از امام صادق – علیه السلام – پرسید عقل چیست؟ فرمود: چیزی است که به وسیله آن خدا پرستش شود و بهشت بدست آید. آن شخص گوید: گفتم پس آنچه معاویه داشت چه بود؟ فرمود: آن نیرنگ است، آن شیطنت است، آن نمایش عقل را دارد، ولی عقل نیست. (اصول کافی، ج 1، ص 11)
حدیث بیستم: عبدالله بن سنان قال: ذکرت لابی عبدالله – علیه السلام – رجلا مبتلی بالوضوء و الصلاة و قلت: هو رجل عاقل، فقال: أبو عبدالله و أی عقل له و هو یطیع الشیطان؟ فقلت له: و کیف یطیع الشیطان؟ فقلت له: سله هذا الذی یأتیه من أی شیء هو؟ فانه یقول لک من عمل الشیطان.
امام جعفر صادق (علیه السلام): ابن سنان گوید به حضرت صادق – علیه السلام – عرض کردم: مردی هست عاقل که گرفتار وسواس در وضو و نماز می باشد: فرمود چه عقلی که فرمانبری شیطان می کند؟ گفتم: چگونه فرمان شیطان می برد؟ فرمود از او بپرس وسوسه ای که به او دست می دهد از چیست؟ قطعا به تو خواهد گفت از عمل شیطان است. (اصول کافی، ج 1، ص 13)
حدیث بیست و یک: قال – علیه السلام -: قال رسول الله: یا علی لا فقر أشد من الجهل، لا مال أعود من العقل.
امام جعفر صادق (علیه السلام): پیامبر خدا فرموده است: ای علی هیچ تهیدستی سخت تر از نادانی و هیچ مالی سودمندتر از عقل نیست. (اصول کافی، ج 1، ص 30)
حدیث بیست و دو: لیس بین الایمان و الکفر الا قلة العقل قیل: و کیف ذاک یا ابن رسول الله؟ قال: إن العبد یرفع رغبته الی مخلوق فلو أخلص نیته لله لأتاه الذی یرید فی أسرع من ذلک.
امام جعفر صادق (علیه السلام): میان ایمان و کفر فاصله ای جز کم عقلی نیست. عرض شد: چگونه ای پسر پیغمبر؟ فرمود: بنده خدا در حاجت خود متوجه مخلوق می شود، در صورتی که اگر با خلوص نیت متوجه خدا شود آنچه خواهد در نزدیکتر از آن وقت به او رسد. (اصول کافی، ج 1، ص 32 – 33)
حدیث بیست و سه: اذا أراد الله بعبد خیرا فقهه فی الدین.
امام جعفر صادق (علیه السلام): چون خدا خیر بنده ای خواهد، او را در دین دانشمند کند. (اصول کافی، ج 1، ص 39)
حدیث بیست و چهار: لیس بین الایمان و الکفر الا قلة العقل قیل: و کیف ذاک یا ابن رسول الله؟ قال: إن العبد یرفع رغبته الی مخلوق فلو أخلص نیته لله لأتاه الذی یرید فی أسرع من ذلک.
امام جعفر صادق (علیه السلام): میان ایمان و کفر فاصله ای جز کم عقلی نیست. عرض شد: چگونه ای پسر پیغمبر؟ فرمود: بنده خدا در حاجت خود متوجه مخلوق می شود، در صورتی که اگر با خلوص نیت متوجه خدا شود آنچه خواهد در نزدیکتر از آن وقت به او رسد. (اصول کافی، ج 1، ص 32 – 33)
حدیث بیست و پنج: طلب العلم فریضة.
امام جعفر صادق (علیه السلام): کسب دانش واجب است. (اصول کافی، ج 1، ص 35)
حدیث بیست و ششم: من زار أخاه فی الله قال الله عز و جل: إیای زرت و ثوابک علی و لست أرضی لک ثوابا دون الجنة.
امام جعفر صادق (علیه السلام): هر کسی که برای خدا از برادرش دیدن کند، خدای متعال فرماید: مرا دیدن کردی و ثوابت بر من است و به ثوابی جز بهشت برایت خرسند نیستم. (اصول کافی، ج 3، ص 255)
حدیث بیست و هفتم: تصافحوا فإنها تذهب بالسخیمة.
امام جعفر صادق (علیه السلام): با یکدیگر مصافحه کنید، زیرا مصافحه کینه را می برد. (اصول کافی، ج 3، ص 264)
حدیث بیست و هشتم: لا یقبل رأس احد و لا یده إلا رسول الله أو من ارید به رسول الله صلی الله علیه و آله.
امام جعفر صادق (علیه السلام): نباید سر یا دست کسی بوسیده شود مگر دست پیامبر خدا صلی الله علیه و آله یا کسی که از او پیامبر خدا صلی الله علیه و آله قصد شود. (اصول کافی، ج 3، ص 267)
حدیث بیست و نهم: شیعتنا الرحماء بینهم، الذین اذا خلوا ذکروا الله.
امام جعفر صادق (علیه السلام): شیعیان ما با یکدیگر مهربانند، چون تنها باشند خدا را یاد کنند. (اصول کافی، ج 3، ص 268)
حدیث سی ام: من أحب الاعمال الی الله عز و جل إدخال السرور علی المؤمن: اشباع جوعته أو تنفیس کربته أو قضاء دینه
امام جعفر صادق (علیه السلام): از جمله دوست داشتنی ترین اعمال نزد خدای متعال شادی رسانیدن به مؤمن است و سیر کردن او از گرسنگی، یا رفع گرفتاری او یا پرداخت بدهیش. (اصول کافی، ج 3، ص 276)
حدیث سی و یک ام: قال عن سدیر قال: قلت له – علیه السلام – هل یجزی الولد والده؟ فقال: لیس له جزاء إلا فی خصلتین یکون الوالد مملوکا فیشتریه ابنه فیعتقه أو یکون علیه دین فیقضیه عنه.
امام جعفر صادق (علیه السلام): سدیر گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: آیا فرزند می تواند پدرش را پاداش دهد؟ فرمود: پاداشی برای پدر نیست جز در دو صورت: پدر برده باشد و پسر او را بخرد و آزاد کند، پدر بدهی داشته باشد و پسر آن را بپردازد. (اصول کافی، ج 3، ص 237)
حدیث سی و دوم: شرف المؤمن قیام اللیل و عزه استغناؤه عن الناس.
امام جعفر صادق (علیه السلام): شرافت مؤمن به شب زنده داری و عزتش به بی نیازی از مردم است. (اصول کافی، ج 3، ص 218)
حدیث سی و سوم: قیل له – علیه السلام – ای الاعمال أفضل؟ قال: الصلاة لوقتها و بر الوالدین و الجهاد فی سبیل الله عز و جل.
امام جعفر صادق (علیه السلام): به امام صادق علیه السلام عرض شد. کدام اعمال بهتر است؟ فرمود: نماز در وقت و نیکی با پدر و مادر و جهاد در راه خدای متعال. (اصول کافی، ج 3، ص 231)
حدیث سی و چهارم: مثل الدنیا کمثل ماء البحر کلما شرب منه العطشان ازداد عطشا حتی یقتله.
امام جعفر صادق (علیه السلام): دنیا مانند آب دریاست که هر چه شخص تشنه از آن بیشتر آشامد، تشنگیش بیشتر شود تا او را بکشد. (اصول کافی، ج 3، ص 205)
حدیث سی و پنجم: من رضی من الله بالیسیر من المعاش رضی الله منه بالیسیر من العمل.
امام جعفر صادق (علیه السلام): هر که به یک زندگی ساده از خدا راضی باشد خدا هم به عمل اندک او راضی شود. (اصول کافی، ج 3، ص 207)
حدیث سی و ششم: إن کان ما یکفیک یغنیک فأدنی ما فیها یغنیک و إن کان ما یکفیک لا یغنیک فکل ما فیها لا یغنیک.
امام جعفر صادق (علیه السلام): اگر اندازه کفایت، بی نیازت کند، کمترین چیز دنیا بی نیازت کند و اگر اندازه کفایت بی نیازت نکند، هر چه در دنیا هست بی نیازت نکند. (اصول کافی، ج 3، ص 209)
حدیث سی و هفتم: لا تستقل ما یتقرب به إلی الله عز و جل و لو شق تمرة.
امام جعفر صادق (علیه السلام): چیزی که مایه تقرب به خدای متعال است کوچک مشمار، اگر چه پاره خرمایی باشد. (اصول کافی، ج 3، ص 212)
حدیث سی و هشتم: اذا هممت بشی ء من الخیر فلا تؤخره، فان الله عز و جل ربما أطلع علی العبد و هو علی شیء من الطاعة فیقول: و عزتی و جلالی لا أعذبک بعدها أبدا و اذا هممت بسیئة فلا تعملها فانه ربما اطلع الله علی العبد و هو علی شیء من المعصیة فیقول: و عزتی و جلالی لا أغفر لک بعدها أبدا.
امام جعفر صادق (علیه السلام): وقتی اراده کار خیری نمودی تأخیرش مینداز زیرا خدای متعال گاهی بر بنده مشرف می شود که او مشغول طاعتی است، پس می فرماید: به عزت و جلالم سوگند که تو را پس از این هرگز عذاب نکنم و چون اراده گناهی کردی انجام مده، زیرا گاهی خدا بر بنده مشرف می شود که او معصیتی انجام دهد، پس می فرماید: به عزت و جلالم که تو را بعد از این دیگر نخواهم آمرزید. (اصول کافی، ج 3، ص 213)
حدیث سی و نهم: لو یعلم المؤمن ما له من الأجر فی المصائب لتمنی أنه قرض بالمقاریض.
امام جعفر صادق (علیه السلام): اگر مؤمن پاداشی را که برای مصیبتها دارد بداند، آرزو می کند که او را با قیچی تکه تکه کنند. (اصول کافی، ج 3، ص 354)
حدیث چهلم: سئل النبی (صلی الله علیه): ما کفارة الاغتیاب قال: تستغفر الله لمن اغتبته کلما ذکرته.
امام جعفر صادق (علیه السلام): از پیغمبر پرسیدند: کفاره غیبت چیست؟ فرمود: برای آن کس که غیبتش کردی هر زمان به یادش افتادی از خدا طلب آمرزش کنی.
منبع: اصول کافی: مرحوم کلینی
منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه
