در اینجا به بررسی موضوع ذکر خدا در همه حال در حدیثی از حضرت أباعبدالله الحسین علیه‌السلام می پردازیم:
عن الحسین علیه السلام إنّه قال:
سَأَلتُ أبی علیه السلام عَن … مَجلِسِهِ [أی رَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله] فَقالَ: كانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه وآله لا یجلِسُ ولا یقومُ إلّا عَلى ذِكرٍ. [۱]
از حضرت امام حسین علیه السلام نقل شده که فرمود: از پدرم درباره چگونگی نشستن او رسول خدا صلوات الله علیه پرسیدم. فرمود: پیامبر اكرم صلوات الله علیه نمى نشست و بر نمى‌‌خاست مگر در حال ذکر و یاد خدا.
نکاتی که درباره سیره عملی پیامبر خدا صلوات الله علیه است در واقع همان سبک زندگی اسلامی را نشان می دهد. یکی از سیره های عملی ایشان این بود که نشست و برخاست ایشان با یاد خدا بود. در روایت است یکی از اصحاب امیرالمومنین علیه السلام در محضر ایشان که خواست بنشید، صندلی اش لغزید و به زمین خورد و حضرت علیه السلام علت زمین خوردن وی را نگفتن«بسم الله الرحمن الرحیم» دانستند. و بعد فرمودند دوستان ما اینطورند که اگر یک خطای کوچکی هم انجام دهند خداوند متعال مشکلی برایشان به وجود می آورد تا متوجه‌شان نماید.
– ما اصاب من مصیبه فبما کسبت ایدیکم.
اینکه پیامبر صلوات الله علیه چه ذکری در هنگام نشستن و برخاستن می‌فرمودند در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است:
«پیامبر خدا هرگاه از مجلسى برمى‌خاست، اگر چه زمانى كوتاه در آن جا نشسته بود، بیست و پنج مرتبه از خدا آمرزش مى‌طلبید.»[۲]
همچنین از امام باقر علیه السلام نقل شده که فرمودند:
هر كه مى‌خواهد با پیمانه پُر مزد گیرد، باید هنگام برخاستن از جاى خود چنین بگوید: «سبحان ربّك ربّ العزّة عمّا یصفون و سلامٌ على المرسلین و الحمد للّه ربّ العالمین (اى پروردگار عزّت و شكوه! پاك و منزّهى از هر توصیفى؛ درود بر فرستادگان خدا و ستایش از آنِ خدایى است كه پروردگار جهانیان است)».[۳]
پی نوشت ها :
[۱] اهل بیت علیهم السلام در قرآن و حدیث، ج.۱،ص ۴۶۲
[۲] میزان الحكمه، ج۲، ص۲۲۶.
[۳] میزان الحكمه، ج۲، ص۲۲۶.
