در اینجا به بررسی موضوع ياران امام زمان عليه السلام می پردازیم:
قال لوط عليه السلام:
«لَوْ أَنَّ لِى بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِى إِلَى رُكْنٍ شَدِيدٍ».[۱]
قرآن مجيد از زبان حضرت لوط عليه السلام مى‌فرمايد: «اى كاش در برابر شما قدرتى داشتم؛ يا تكيه گاه و پشتيبان محكمى در اختيار من بود».
شرح حدیث:
حديثى درباره اصحاب و ياران حضرت ولى عصر عليه السلام و قدرت و قوّت آنها در ذيل اين آيه كه مربوط به قوم لوط و دعا و تقاضاى حضرت لوط است وارد شده است هنگامى‌كه مهمانانى از فرشته نزد حضرت لوط آمدند، در عين حال كه حضرت هنوز آنها را نمى‌شناخت. عده زيادى براى مزاحمت مهمانان به سوى خانه لوط عليه السلام حركت كردند؛ حضرت ناراحت شد و فرمود: اى كاش قدرت داشتم و شما را درهم مى‌كوبيدم.
راوى از امام صادق عليه السلام تفسير اين آيه را سؤال مى‌كند. حضرت مى‌فرمايد: لوط آرزو مى‌كرد كه يكى از ياران مهدى (عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف) در اختيار او باشد، بعد امام توضيح مى‌دهد كه ياران مهدى (عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف) اين چنين هستند:
«انَّ الرَّجُلَ مِنْهُم يُعطى قُوَّةَ أربَعينَ رَجُلًا و انَّ قَلْبَهُ لَأشَّدُ منْ زُبَرِ الْحَديدِ وَلَوْ مَرُّوا بِجِبالِ الْحَديدِ لَقَطَعوها». امام سه ويژگى براى ياران مهدى عليه السلام بر مى‌شمرد:
اوّل اينكه يكى از آنها به اندازه چهل انسان قدرت دارد، قوّت از نظر مديريّت، ايمان، تقوا، علم و دانش.
دوم اينكه قلب آنها، يعنى اراده، شجاعت و شهامت آنها، مثل آهن محكم و شكست‌ناپذير است.
سوم اينكه اگر از كوه‌هاى آهن بگذرند آنها را در هم مى‌شكنند.
در واقع بايد همين‌گونه باشد، چرا كه آنها مى‌خواهند دنيا را دگرگون كنند. اين اشتباه است كه اگر كسى خيال كند همه كارها با اعجاز و دعا انجام مى‌شود؛ بلكه از اسباب ظاهرى و آدمهاى لايق و شايسته نيز كمك گرفته مى‌شود.
يار آن حضرت بودن خودسازى مى‌خواهد و بايد نيروى علم، ايمان و ايثار را در خود زنده كنيم تا آن لياقت حاصل شود. در روايات آمده است انتظار، بزرگ‌ترين عبادت است.
« أفْضَلُ العِبادَةِ انْتِظارُ الفَرَجِ ».[۲]
بدين جهت است كه بزرگ‌ترين اثر تربيتى را در شخص منتظر دارد، شخصى كه انتظار امام زمان عليه السلام را مى‌كشد، سعى مى‌كند خود را به آن حضرت نزديك كرده و اعمال و رفتارش را درست كند؛ حسادت، كينه، نفاق و كارهاى خلاف را از خود دور كرده و خود را به فضايل اخلاقى آراسته كند.
اميدواريم چشم ما به جمال نورانى آن حضرت روشن و منوّر گردد و از ياران خاصّ آن حضرت به حساب آييم. إن‌شاءاللَّه.
پی نوشت ها:
[۱] هود، آيه ۸۰.
[۲] بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۵.
