در این بخش به بررسی موضوع پیشرفت همیشگی در کلام امام کاظم (علیه السلام) می پردازیم:
عن مولانا الکاظم علیه السلام :مَن استوی یوماه فهو مغبون و من کان آخِرُ یومَیه شرَّهما فهو ملعون و من لم یعرف الزیادةَ فی نفسه فهو فی نقصانٍ و مَن کان الی النقصان فالموت خیرٌ له من الحیاة. [۱]
« هر که دو روزش برابر باشد مغبون است و هر که امروزش بدتر از دیروزش باشد ملعون است و هر که پیشرفتی در وجود خود نبیند در کمبود به سر برد و هر که در مسیر کاستی باشد مرگ برای او بهتر از زندگی است . »
این روایت نورانی در حقیقت یک رهنمود بسیار مهم خودسازی است که می تواند ملاک و معیار برای اهل مراقبت باشد ، براساس این رهنمود، سالک باید به گونه ای برنامه ریزی کند که هر روز یک گام جلوتر از روز قبل باشند.اگر دو روزش مساوی باشد ، ضرر کرده است اگر بدتر شده باشد از رحمت خدا دور شده است و بعد می فرماید :
اگر کسی در خودش احساس پیشرفت معنوی نکرد به تدریج ضعف های روحی او بیشترمی شود یعنی اگر در حال پیشرفت نبود در حال انحطاط و کاستی خواهد بود و مرگ برای این انسان بهتر است زیرا با نقص کمتری از دنیا می رود .
________________________________________
[۱] بحارالانوار، ج۷، ص ۳۲۷
