برشی از مقتل امام حسین علیه السلام

قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلّى اللّه علیه و آله و سلم) :
اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤمنینَ لاتَبْرُدُ اَبَداً.

پیامبر اکرم (صلّى اللّه علیه و آله و سلم) فرمود:
براى شهادت حسین علیه السلام ، حرارت و گرمایى در دلهاى مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمی شود.
جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 556

شب دهم محرم : برشی از مقتل سید و سالار شهیدان حضرت امام حسین علیه السلام

و چون دیگر کسی برای او نمانده بود راهی میدان شد، خطبه خواند و خویش را معرفی کرد. هلهله می‌کردند سنگ می‌زدند. مُلِئَت بُطونُهُم مِنَ الْحَرامِ ؛ شکم هایشان از حرام پر شده بود. ۳۰ هزار نفر امام را دوره کردند. عده ای با شمشیر ؛ عده ای با نیزه، عده ای با تیر ، عده ای هم با سنگ ؛ و پیرمردهایشان با عصا می زدند قربة الی الله نوه رسول الله را. بر بالای بلندی ایستاد عطش امانش را برید سنگی به پیشانی مبارک اصابت کرد. پیراهن را بالا زد که خون سر را بگیرد که سه شعبه تیری قلب تپنده زمین را نشانه گرفت. بِسمِ اللّهِ وباللّهِ وَ عَلی مِلَّةِ رَسُولِ اللّه ؛ تیر را بیرون کشید ولی از پشت … از سینه مطهرش مانند ناودان خون می‌چکید.

هوا ز جور مخالف چو قیرگون گردید
عزیز فاطمه از اسب واژگون گردید

اندکی بعد شمر خود را به گودال رساند … مذبوح من القفا