روضه، جاییست که دلها از هیاهوی دنیا فاصله میگیرند و آرام آرام به حقیقت نزدیک میشوند. شب پنجم محرم، شبیست که نام حضرت قاسم (علیهالسلام) در آن بلند میشود؛ نوجوانی که با قامتی نوجوان، ولی با ایمانی سترگ، به میدان رفت و خونش را در راه ولایت فدا کرد.
در این شب، حاج میثم نریمانی با نوای جانسوز خود ما را به میانهی آن میدان میبرد؛ جایی که صدای «إن تَنکرونی فأنا نجلُ الحسن» هنوز در گوش زمان طنین دارد. صدایی از فرزندی که در عاشورا، لباس رزم به تن کرد.
اما این فقط یک نوحهخوانی نیست. روضه، آیینیست که از دل تشیع میجوشد؛ مدرسهی اشک است و مجلس تربیت. روضهها خانه را خانه نگه میدارند و نسلها را در مدار حسین (علیهالسلام) حفظ میکنند. گاهی یک شب روضه، چراغ راه یک عمر میشود.
انتشار این روضه در سایت، دعوتیست به شنیدن و دل سپردن. شاید کسی در میان این نالهها، دلی تکان بخورد، اشکی بریزد، عهدی ببندد. و مگر نه اینکه راز ماندگاری عاشورا، همین مجلسهای ساده و صمیمی روضه است؟
جهت درخواست سخنران روضه خانگی کلیک کنید