در این مقاله ثواب حفظ حدیث را در حدیثی از پیامبر أعظم صلوات الله علیه می خوانیم:
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله، به امیر مؤمنان علی علیه السلام سفارش کرد و از جمله فرمود : (ای علی! هر کس از امّتم که چهل حدیث را برای خدا و سرای آخرت حفظ کند، خداوند، روز قیامت، او را با پیامبران، صدّیقان (راستگویان) و شهیدان و شایستگان _که بهترین همراهان اند_، محشور می کند).
علی علیه السلام گفت : ای پیامبر خدا! به من بگو این احادیث، چه هستند؟
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود : این که به خدای یگانه بی انباز ، ایمان بیاوری و تنها او ، نه کس دیگری را بپرستی و نماز را با وضویی کامل و در وقت خود و بدون تأخیر ، به جا آوری که در تأخیر آن و “بیرون وقت خواندن” بدون علّت، خشم خدای عز و جل است، “و این که” زکات را بپردازی و ماه رمضان را روزه بگیری و چون مالی داشتی و مستطیع بودی، حج بگزاری.
پدر و مادرت را نافرمانی نکنی ، مال یتیم را به ستم نخوری ، رِبا نخوری و شراب و هیچ یک از نوشیدنی های مست کننده را ننوشی، زنا و لواط و سخن چینی نکنی و به خدا ، سوگندِ دروغ مخوری، دزدی مکنی، گواهی دروغ برای هیچ کس، نزدیک یا دور ، ندهی و حق را از هر کس که آن را آورد، کوچک باشد یا بزرگ ، بپذیری و به ستمکار ، تکیه مکنی، هر چند دوست صمیمی و نزدیک باشد ، و به هوسَت عمل نکنی و به زن عفیف ، تهمت نزنی و ریا نکنی که کمترین ریا، شرک به خدای عز و جل است.
افراد کوتاه و بلند را به زبان عیب ، کوتاه و بلند نخوانی و هیچ یک از آفریدگان خدا را مسخره نکنی و بر بلا و مصیبت ، شکیب ورزی و خداوند را برای نعمت هایی که به تو داده، سپاس بگزاری و خود را از کیفر خدا بر گناهی که می کنی ، ایمن مپنداری و از رحمت خدا ، ناامید نشوی و از گناهانت به سوی خدای عز و جل باز گردی _ که بازگردنده از گناهانش ، مانند کسی است که گناهی ندارد _ و در کنار استغفار، بر گناهانت اصرار نورزی که همچون ریشخند کنندگان خدا و آیات الهی و پیامبرانش می شوی.
و این را بدانی که آنچه به تو رسیده ، حتما و بدون خطا، رسیده است و آنچه “به ظاهر” خطا می نماید، نباید به تو می رسیده است. با رضایت آفریده، نارضاییِ آفریدگار را به دست نیاوری و دنیا را بر آخرت ، مقدّم نداری ، که دنیا ، فانی و آخرت ، باقی است. بر برادرانت از آنچه در توان داری ، بخل نورزی و درونت ، مانند برونت باشد ، نه این که ظاهرت، زیبا و باطنت ، زشت باشد، که اگر چنین کنی، از منافقان خواهی بود.
و این که دروغ نگویی و با دروغگویان ، در نیامیزی و چون سخن حقّی را شنیدی، خشم مگیری. خود، خانواده، فرزندان و همسایگانت را به اندازه توانت ، ادب بیاموزی و به علمت، عمل کنی. با هیچ یک از خلق خدا ، جز به حق ، رفتار نکنی و در برابر نزدیک و دور ، نرم باشی ، نه زورگو و سرسخت. تسبیح و تهلیل و دعا، فراوان بگویی و بسیار به یاد مرگ و پس از آن ، از قیامت تا بهشت و دوزخ باشی ، و بسیار قرآن بخوانی و به آن ، عمل کنی .
نیکی به مردان و زنان مؤمن و گرامیداشتِ آنان را غنیمت بدانی. بنگر هر چه را برای خود نمی پسندی ، با هیچ یک از مؤمنان مکنی و از کار خیر ، ملول مشوی. سربارِ هیچ کس مباشی و چون به کسی نعمتی بخشیدی ، بر او منّت مگذاری و دنیا نزد تو ، زندانی باشد که از آن به سوی بهشت می روی.
این ، چهل حدیث است که هر کس از امّتم بر آن پایداری ورزد و آنها را حفظ کند، به رحمت الهی وارد بهشت می شود و پس از پیامبران و اوصیا، بافضیلت ترین و محبوب ترینِ مردم در نزد خدای عز و جل است و خدا ، او را روز قیامت با پیامبران، صدّیقان (راستگویان) ، شهیدان و شایستگان _ که بهترین همراهان اند _ ، محشور می کند .
برگزفته از : کتاب دانشنامه امام حسین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ جلد ۱۳
منبع: شفقنا