خُسروشاه یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی است که در بخش خسروشاه شهرستان تبریز واقع شده و مرکز این بخش است. جمعیت این شهر در سال ۱۳۹۵خورشیدی، بالغ بر ۹۷۲’۲۱ نفر بوده که پانزدهمین شهر استان محسوب می‌شود. آرامگاه شیخ سالار، آرامگاه قطب راوندی، مسجد جامع خسروشاه، یازلی مچید (مسجد لیلی آباد)) قیز قلعه‌سی(قلعه دختر) و سالارباغی، از جملهٔ آثار تاریخی خسروشاه به‌شمار می‌رود. باغات اطراف شهر و تفرجگاه شیخ سالار و پارک جنگلی خسروشاه به ویژه در روز های تعطیل پذیرای مسافران و میهمانان می‌باشد. خسروشاه از قطب‌های مهم تولید انواع محصولات کشاورزی در شهرستان تبریز به حساب می‌آید.
شهری که اکنون خسروشاه نامیده می‌شود در هزاره اول قبل از میلاد، منطقه مسکونی قبیله‌ای بوده و نامش در آن زمان «آنیاشتانیا» بوده‌است. مطابق نوشته دیاکونف، مورخ مشهور روسی، در دوران حکومت ماد، قلاع این منطقه استراتژیکی بوده‌است. Anyustania و آنیاشتانیا هم مستثنی از این قاعده نبوده‌است؛ بنابراین آنیاشتانیا در منطقه‌ای که دارای دیوارهای بلند با ارتفاع ۵ الی ۷ ذرع و عرض ۲ الی ۳ ذرع و برج‌هایی به فاصله ۲۰۰ ذرع از همدیگر به‌صورت مضرس و دندانه‌دار بنا شده بود.
این قلعه را مانند قلاع دیگر، رئیس ویس (قبیله) اداره می‌کرد و کنترل تمامی آن و همچنین باز و بسته بودن دروازه‌ها با دستور رئیس ویس امکان‌پذیر بوده‌است. روزها صبح زود فقط یک دروازه باز می‌شد و دامداران رمه‌های خود را به چرا می‌بردند، اما شب‌ها دروازه بسته می‌شد.