کوزه‌کنان (Kuzehkonan) یکی از شهرهای بخش مرکزی استان آذربایجان شرقی ایران است. فاصله‌ی آن با مرکز استان تبریز ۷۵ کیلومتر و با مرکز شهرستان ۱۲ کیلومتر است. این شهر از شمال به کوه‌های می‌شوداغ، از جنوب به روستای یوسف‌آباد، از غرب به بندر شرفخانه و از شرق به شهر خامنه منتهی می‌شود. در دامنه کوه‌های میشاب (می‌شوداغ) گل‌های لاله عباسی و ریواس به صورت وحشی و خودرو وجود دارد. در شمال غربی آن نیز معادن نمک حاوی سنگ‌های نمک با خلوص بالا دیده می‌شود که در حال حاضر نیز از آن‌ها بهره‌برداری می‌شود. در مجاورت این معادن دو چشمه نزدیک به هم وجود دارد.
جمعیت کوزه‌کنان بیش از پنج‌هزار نفر است و شغل اغلب ساکنان آن کشاورزی است؛ اما جمعی از اهالی این شهر نیز سفالگرند. مسجد جامع (جمعه مسجد) که درب ورودی و منبر آن ارزش تاریخی دارد، از مکان‌های دیدنی محسوب می‌شود. آثار و بقایای کوزه و سفال‌های قدیمی که گاه به صورت اتفاقی در آن یافت می‌شود نشان دهنده حرفه اصلی پیشینیان و احتمالاً وجه تسمیه این شهر می‌باشد. بنیان‌گذار کوزه‌گری به روش نوین در این شهر حاج اسماعیل عباسقلی زاده آزاد است. این شهر به «کوزه کنان مهد هنر سفال ایران» مشهور شده‌است.