وَزوان شهری در منتهی‌الیه شمالی استان اصفهان و در بخش میمه شهرستان شاهین‌شهر و میمه ایران واقع است. تلفظ نام وزوان در شکل قدیم‌ترش وجگون و وژگون بوده‌است. اهالی وزوان به زبان فارسی پهلوی راجی که یکی از زبان ها در دسته زبان‌های ایران مرکزی است سخن می‌گویند. زبان‌های ایران مرکزی ادامه زبان مادی هستند که در دوران باستان در این مناطق رواج داشته‌است. شهر وَزوان در منتهی‌الیه شمالی استان اصفهان و در ۳۳ درجه و ۲۴ دقیقه عرض شمالی از خط استوا و ۵۱ درجه و ۱۱ دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار دارد. این شهر از شمال به شهر میمه و از شرق به کوه‌های کرکس از بلندی فلات مرکزی ایران محدود است و از جنوب به شاهین شهر و از غرب به شهرستان‌های گلپایگان و نجف آباد محدود می‌شود. فاصله شهر تا اصفهان ۸۵ کیلومتر و تا شاهین شهر ۷۰ کیلومتر و تا تهران ۳۱۴ کیلومتر می‌باشد. وَزوان در دشتی نیمه هموار در میانه دشت جلگه‌ای واقع شده و ارتفاع آن از سطح دریا حدوداً ۲۰۰۰متر می‌باشد. موقعیت جغرافیای شهر موجب شده که این شهر دارای تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌های سرد و خشک باشد. مساحت این شهر ۵۴۸ هکتار و جمعیت این شهر براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ تعداد ۵،۹۶۲ نفر است.